Fizik,Kütle,Bilim Teknik
Fizik,Kütle
Fizik kurallarını genelde matematiksel formüllerle ifade ederiz. Örneğin, havaya atılan bir taşa G=m.g yerçekimi kuvveti etki eder ve taş bu nedenle yere düşer. Taş havaya atıldığına göre hava da ona etkide (kaldırma kuvveti) bulunmuştur. Yer çekimi ivmesi g sabit alınır, oysa g’de yükseklikle ters orantılı olarak değişir, yani yüksekliğin bir fonksiyonudur (g=g(h)). Dünyanın dönmesinden kaynaklanan Coriolis kuvvetleri de taşa etki eder ve yörüngesinden bir miktar saptırır. Diğer yandan hava sıcaklığı da her yerde aynı değildir, genelde yükseğe çıktıkça azalır. Havanın yoğunluğunun ve sıcaklığının yükseğe çıktıkça azalması havanın kaldırma kuvvetinin sabit olmadığını, yüksekliğin ve sıcaklığın bir fonksiyonu olduğunu gösterir[F'(h,t)]. Taşın hava molekülleriyle çarpışması sonucu bir sürtünme kuvveti oluşur ve bu kuvvet hareketi yavaşlanmaya çalışır. Eğer taş epeyce yüksek hızla atılmışsa birde görelilik etkisi söz konusu olur (kütle büyür, boyutlar değişir..) Tüm bu durumlar göz önüne alındığında taşa etki eden toplam kuvvet (net kuvvet); F=G+Fk+Fc+Fs (vektörel toplam) şeklinde olur. Burada; G=ağırlık, Fk=havanın kaldırma kuvveti, Fc=Coriolis kuvveti, Fs=sürtünme kuvveti dir. Toplamdaki üç kuvvetin etkisi az olduğundan pratik hayatta hesaba katılmaz. Fakat bunlar hassa durum gerktiren atışlarda (füze, top, roket…atışlarında) önemlidir. Fizikte kullandığımız formüller, yaptığımız çözümlemeler, yaklaşık çözümlemelerdir. Bir fiziksel problemi çözerken poblemin tanım kümesini, yani sınırlarını, belirtmeliyiz. Elde edeceğimiz sonuç, ancak o sınırlar içinde doğrudur veya tamdır. O sınırların dışına çıkıldığında sonuç yanlış veya eksik olur. Richard Feynmann’ın dediği gibi doğa gerçekten çok karmaşık. Biz doğanın yaklaşımlarıyla, ortalama değerleriyle yaşıyoruz. Gün geçtikçe (en iyiye, en doğruya) yaklaşmaya çalışıyoruz. Zaten bilimsel gelişme de budur…
