bildirgec.org

Aşağıda ki metin Türkiye’de henüz vizyona girmemiş Robin Williams’ın ‘Fotoğraftaki Sırlar’ filminde kendisiyle yaptığı konuşmalardan alıntıdır (Üşenmeyip, filmi kare kare dondurup, yazılarını yazdım). Fotoğrafçıların ve çektiğimiz fotoğrafların hayatımızda ki öneminin bu kadar çok olduğunu filmi izledikten sonra anladım. Film mükemmel, kurgu harika, oyunculuk olağanüstü, daha ne söyliyeyim… Meraklısına hemen VCD’sini almasını, sabırlı olanlarnı da birkaç hafta sonra vizyona girdiğinde sinemada izlemesini tavsiye ediyorum…

Fotoğraflarda gözümüzün kırmızı çıkması flaştan yayılan ışık dalgalarının sonucudur. Işığın genişlettiği göz bebeğinizden geçen ışık kümesi retinanızdan kırmızı ışık olarak yansır. İnsan gözündeki bu özelliğe gececi hayvanlarda rastlarız. Bu hayvanların gözlerindeki tapeta tabakası göze giren ışığı arttırır ve onların geceleri rahatlıkla hareket edip avlanabilmelerine olanağı sağlar.

Kaç zamandır içimden dağınık odamın toplanması gerektiğini düşünüyordum. Günün bilmem kaç saatinde uyuduğumuz, çalışma masasında önemli yazılar yazdığımız, giyindiğimiz, müzik dinlediğimiz yani hayatın neredeyse birçok zamanını paylaştığımız odamızı akıp giden hayat karşısında hep ihmal ederiz. Son iki günü evde geçireceğimi fırsat bilerek odamı toparlamaya karar verdim.

Yatağımın çarşaflarını değiştirdim, müzik setimi ve CD kutularını sildim. Sıra çalışma masama geldi; gün içersinde çeşitli olaylardan etkilenerek yazdığım notlar, gazetelerden beni etkileyen ve panoma asılmak üzere masamda kesili olarak duran köşe yazıları, Sunay Akın, Yusuf Hayaloğlu, Yılmaz Erdoğan, Ali Poyrazoğlu, Attila İlhan, Hamdi Koç, Ataol Behramoğlu’ nun, masamın her tarafını kaplayan, kitapları… Hepsini düzgün şekilde toplayıp, yerlerine koydum. Çekmecelerimi açtım ve defterlerim… Yani duygularım, yani her şeyim… Onlara rastladım kaç yıl önce yazdığım ve yarım bıraktığım bir sürü yazı. Kimleri hatırladım tekrar, unutmak isterken hepsini…

‘Zar Tutma’ devri bitti!..

10.resme dikkat!

İlginç bir tribute albüm daha!

Hayatın boyunca çok yanlış yaptın enişte. Hiç bıkmadın, sıkılmadın, ders almadın. Hep yanlış yaptın, hayatın boyunca…

Yaptığın son hatanda ailen de affetmedi seni. Ne gerek vardı oysa; askerlik yapan oğlunun kredi kartından ‘iş kuracam’ diyip milyarlar çekmeye? Borcu kapatmak için herkese anlatmak gerekiyordu yediğin haltı. Bütün sülale artık biliyordu yaptığını ve sonunda dışladılar seni. Hadi diğerlerini boşver ama ailen bile sırtını döndü sana, eve almadılar seni. Bir tek ben üzüldüm durumuna. Evet, yaptığın doğru birşey değildi ve bi şekilde cezalandırılmalıydın ama yedi düvele rezil edip dışlamak niye?

Ben seni sevmiştim Beyoğlu. Farklıydın gözümde tüm geçmişinle ve takındığın tavrınla. Ama bu gece bana yaşattıklarınla bir kalemde sildirdin kendini.

Neydi o halin öyle? Kusmuk içinde kaldırımlar, yerlerde sürünen çöpler… Üzerinde yürümelerine izin verdiğin; Kullanılamaz hale gelen bedenler ve onları pazarlayanlar, Bi çırpıda dönenler ve makyajla ve saç uzatmayla değiştiğini zannedenler, Hayatın gerçeklerinden yoksun turnikeci saygısız-sayısız gençler, Geceye dertli başlayıp şimdi neşeli olan sarhoşlar, İhmal edilen tinerciler, Kavga sırasını bekleyen serseriler, Artisliği filimlerde kalmış şöhretler, Ellerinde gitarıyla albümsüz müzisyenler, Heran sevişmeye hazır sevgililer, Ellerinde telsizlerle farkedilmediğini zanneden sivil polisler Ve daha neler neler..

Güzel göstermeyen aynaları bilirsiniz. İnsanlar yaşlandığında aynaya baktıklarında Genellikle kendilerini tanıyamazlar! Kimisi kamera çekimlerinden hoşlanmaz Bunu da duymuşunuzdur mutlaka… Ama sizler hiç çektirdiğiniz vesikalık resimde Resmi kendinize benzetmediğiniz oldu mu? Bana oldu!.. Resmi çektirdim geçenlerde Kadıköy’ de Binbir umutla Gönderecektim taa uzaklara Fakat yüzüm yüzümde kalmış Peki vesikalıktaki surat? Bilmem… Sen de Ahmet, ben diyim Murat!..

Bana herşey ters gelir,

Herkesin sevdiğini ben sevmem mesela…

Herkes saati sola takarken ben sağa takarım

Kolye, bileklik, yüzük yakışmaz bana; takmam

(İnsanları ise hiç takmam)

Takım elbise denedim olmadı

Şapka, gözlük… hayatta yakışmaz.

Biz üç kardeşizdir, ben ortancayım

Kardeşimin iki abisi, abimin iki kardeşi var

Benimse bir abim bir kardeşim

Hem abilik hemde kardeşlik yapıyorum anlayacağınız

Zor benim işim zor…

Reha Muhtar’ ın Show TV den ayrılması düşündürdü beni. Neden ayrıldı ki birden? 6 yıldır zirveden(!) inmeyen, kendince başarılı bir adam neden işinden ayrılsın? Hangi kanala geçecekti? Kanal D’ de Tuncay Özkan vardı, ATV’ de Murat Birsen (ki zamanında ikisiyle nasıl kapışmıştı), Star’ a bir zamanlar olumsuz haberler yapmıştı, NTV, Haber Türk, CNN Türk gibi ciddi haber kanallarında yeri olur mu ki böyle bi habercinin(!)… Aklım ermedi. Dün haberleri izlerken şok oldum. Show haberde, bi zamanlar Adnan Kahveci’ nin baş danışmanı olan ve yıllardır Kanal D de çalışan Nursun Erel’ i görünce şaşırdım. Ve Kanal D’ de çalışan diğer muhabirler, hepsi Show TV’ ye geçmişler. Hemen Kanal D’ yi açtım, orda kimler var diye. Tanıyamadım hiçbirini. Star ve ATV’ de bir değişiklik yoktu. Haberlerin sonunu bekledim, alt yazıyla genel yayın yönetmeni, müdürleri vs. kimmiş acaba Show ve Kanal D’ nin. İki kanal sözleşmiş gibi; ikiside yazmadılar haber sonunda.