Ah Müjgan Ah
Her seferinde elimde selpak mendillerle izlerim ben Müjgan‘ı. Kanepenin üzerinde kalbi kırık bakışlarla ahh müjgan ahhh hıçkırıkları fırtlattırırken, birden kendimi kontrolsüzce çıkan aaaggghhhhhhh müjgaaaaannnn böğürtülerine gark ederim.
O sevgili Turist Ömer, bizi Türk filmelerinin siyah beyaz ruhuyla dans ettirirken dünyamızı değitiren Sadri Alışık, bugün aynı filmi çekiyor olsaydı Ah Müjgan‘ı “new generation-the last additon” hatunlarına hitaben söylüyor olacaktı. Şimdi
güzide memleketimin concon caddelerinde bu şarkının çınladığını düşünüyorum da sözleri naif, tınısı içli kalırdı.
