task: mica logosu tasarla. mica?.. logo?.. tasar?! deliricem sanirim birazdan. “do not over-work a problem”.. biliyorum ben de bunu [aaarrggh!!!] derin nefes aliyorum, saymaya basliyorum: sigara istiyorum [1] uyku istiyorum [2] daha iyi bir muzik sistemi istiyorum [3] robot olmak, extreme efficiency ustunden isleyebilmek istiyorum [4] yukaridaki tum maddelerin yerine sadece iki dakika huzur istiyorum [5]
/thegrassisgreeneroverhere. yourethefaultthatkeepsitclear
errör veriyorum mutemadiyen.
hayatinizi ideallerinizin ustune kurmak adina herseyinizi mukemmellestirmeye calistiniz onca zaman.. her yaptiginizi dusunerek, gelecegi ve getireceklerini hesaplayarak yaptiniz.. yasama ve insanlara dair butun detaylari bile dikkatle planladiniz.. hersey olmasi gerektigi gibi, olmasi gereken insan(lar)la, olmasi gereken yerde.. idi. sonra bir anda hersey yikildi. aniden ve anlamsiz. ve sadece bakakaldiniz. hayat butun cabalarinizi ve planlarinizi resmen “elinize verdi” ve deger verdiginiz asagi yukari herseyi bir cirpida alip yok etti. size oldu mu? bana oldu. artik herseyin ayari bozuk, hersey tepetaklak gidiyor. geldigi gibi ve oldugu gibi. .. ne bekleyecegimi sasirdim bir sonraki gunden. seyrediyorum mutemadiyen hayatin ak(amay)isini. bazen midem bulaniyor bu “fast-foward” hayattan. hersey(im) birbirine karisti artik.. biri “pause”a basabilir mi acilen?!
hadi bakalim, bir gune daha uyandim. okul iyice cildirdi, 18 kredi alip 4 grafik tasarim studyosunu ayni anda yurutme fikrinin ne kadar manyakca oldugunu simdilerde farkediyorum. gunlerce uyuyamiyorum proje ustune proje hazirlayip deadline’a yetistirmek adina. sonra vucudum isyan ediyor, bir kere uyuduktan sonra en az 12 saat boyunca hicbirsey beni uyandiramiyor. dun gece uyumayi basardim 3 gun sonra en sonunda.. 15 saat sonra uyandim, hala yapilacaklar gozume gozume bakiyor. acaba obsesif bir iskolige mi donusuyorum giderek?! dun proje kritigine girmeden 5 dakika evvel print -out’im istedigim gibi cikmadigi icin sinir krizi gecirdim resmen, millet ne yapacagini sasirdi. butun tasarimlarin ustunde en azindan 7-8 saat calisiyorum, elime gelen en dandik proje icin bile.. hatta bir cok kez daha da fazla, taa ki gozum hic bir hata bulamayacak kadar yorulana kadar. ya simdi farkettim de, bu gunlukten cok itiraf.com tadinda birsey oldu. “yanlis seyler bunlar”, di mi cevat abi? tabii tabii. errör veriyorum mutemadiyen.
evimde yel vuruyo, yengeler oynuyo.. bi cift pofuduk terligim bile yok (kedim de yok zira, anliyor musun? anliyo musun haaa?) ki ayaklarimi sokayim da isinsinlar.. kiytirik bi ikea battaniyesine kaldim (gerci made in turkey falan diyor etiketinde ama supheliyim, annemin battaniyeleri bundan kat kat iyi calisiyordu -arghh!!! “calisiyor”:”worked better”!!!-) neyse ne diyordum “sevgili gunluk”? en son orta okulda tutmustum bi gunluk, sonra kizin teki calip okumustu da birakmistim bu isleri o gunden sonra.. simdi bak cumle alem gunlugu okunsun diye bloglara saldiriyor, nette yayinliyor.. (buyrun gun itibariyle biri de ben oldum) nerde o kagitlara birseyler yazip biri bulur da okur belki diye ortalarda biraktigimiz gunler? nerde?.. ebemde olabilir mi? hmm. ebegumeci.. butun bu ebegumeci turevi kelimeler yalniz yasamaya basladigimdan beri aklima gelmeye basladi durduk yerde. imdeet imdeet, kelimelerin saldirisina ugruyorum mutemadiyen. bu sabah da baska bi mekanda uyanip “gune kahveyle basladim, agzim kuru, zihnim acik” dedim, yanimdaki hemen sarkiyi soylemeye basladi, sahtik sahbaz olduk birden bire. yarin sabah kimden 2 dolar borc alabilirim onun hesabini yapiyorum ayaklarim hala usumeye devam ederken, ne kadar fonksiyonel(!) bir varligim. turkum dogruyum caliskanim. mi? oha, kulliyen yalan. bugun dersi de kirdim zaten. sonra oturup derste olmam gereken o 3 saat boyunca kendimi azarladim. hani soyle de diyebilirim, Zeynep’in ses tonuyla “annem sen delirdin miii?”.. oh be. – fitter, happier, more productive.. di mi cevat abi? – bilhassa benjamin, e pig in a keyc on entaybayotiks. bilhassa.
