Yazın üşüyeceğim hiç aklıma gelmezdi.Hep senin yüzünden.Kendimi çaresiz,aşka düşmüş yalnız bir kuş gibi hissettim sayende.Hani kumlarda uzanıp terleyecektim ben.
Öyle terleyecektim ki,hadi artık denizle buluşsun bedenim,serinlesin biraz diyip,terleme-serinleme döngüsünü günlerce haftalarca yaşayıp, yaz budur, oh cennetteyim ne güzel diyecektim.
Ama sen üşüttün beni,vücudumun güneş almasını engelledin,kurşun geçirmez yelek misali tüm doğa güzelliklerinin bedenime işlemesine engel oldun neredeyse.
