Yaşlı adam, tavandan düşüp tam yüzüne denk gelen hamamböceğiyle uyandı incecik uykusundan. Böcek, adamın uyku sersemliğinden faydalanıp canını kurtarmıştı ama o kadar yüksekten düşmesinin şapşallığı, bir de adamın kendi suratına gayrı ihtiyari yapıştırdığı tokatın paniğiyle zaten kısacık olan ömründen baya bir ömür yitirmiş olmalıydı. Üstüne bir sürü de küfür yemişti böcek haliyle, uyku sersemi. Sanırım tavanda uyuya kalmıştı.
Yaşlı adamsa, o kaçarken, arkasından yanağındaki sızıyı sıvazlıyordu eliyle, söylene söylene : ”Seninle hesabım bitmedi daha musibet mahluk! Ahh!” Sinirlenmişti de; o hışımla fırlamak istedi ama olmadı; gerisin geri düştü yatağa.” Ah ah dua et ki çürüdüm artık; dua et!” dedi, uyku sersemi ellerini kim bilir nereye doğru sallayarak. Son söylediğini bir kez de karanlık tavana bakarken ama bu sefer sayıklar gibi tekrarladı: “ Çürüdüm artık” bir süre gözlerini kapattı sonra, ancak o da biliyordu ki uyku artık oldukça uzağa kaçmıştı.
