bildirgec.org

Queen, Heart gibi grupların şarkılarını çalarak Türkiye’nin ilk kadın rock gruplarından Volvox’un kurucusu olan Şebnem Ferah, Türkiye’de rock müzik denilince akla gelen sayılı isimlerden. Müzikal kariyerini basit ve net bir şekilde “15’imdeyken gitar çalıp şarkı söylemek benim her şeyimdi. O heyecanımı hala kaybetmedim” cümleleriyle tanımlayan ve hala müziğini icra etmeye devam eden Ferah, kariyerine altı stüdyo albümü, bir konser DVD’si, sayısız düet ve yüzlerce konser sığdırdı.

Makedonya’nın başkenti Üsküp’ten Yalova’ya göç eden Ferah Ailesi’nin son üyesi olarak 12 Nisan 1972 senesinde dünyaya gelen Şebnem, babasının ve ablasının müzikle ciddi anlamda ilgilenmesinden etkilenerek solfej derslerine; kendince şarkı söyleyip, mandolin çalmaya başladı. O zamanlar eğlenmek için yaptığı bir şey olan müzik, Bursa’daki Namık Sözeri Lisesi’ne yazılıp yatılı okumaya başlayınca hayatının amacı haline geldi. İlk defa ailesinden uzak kalan genç kız, seneler sonra hislerini “…Ailem beni öyle bir güven içinde büyüttü ki, bir adada yalnız başıma kalsam bile hayatta kalacağıma inanırdım.” diye ifade etti.

Haberiniz vardır, Şebnem Ferah’ın yeni albümü çıktı. İlk kez albümdeki oniki şarkının tümünün söz ve müziği kendisine ait. Ferah‘ın yaptığı müzik anlamında yavaştan bir olgunluk evresine girdiğini düşünüyorum. Yine hoş sözleri, müzikleri var genellikle. Yalnız ve İstiklal Caddesi Kadar, halihazırda öne çıkan şarkıları albümün. (albümin yazar gibi oldu)..

Sabahleyin Yalnız’ı bir kez daha dinlerken bu şarkıların kime yazıldığına kafa yordum otuz – otuz beş saniye kadar. Takip edebildiğim kadarıyla iki ihtimal var: Timuçin Esen ya da Tuna Kiremitçi. İçimden bir ses Timuçin Esen diyor ama eşitlik olsun diye ikinci ihtimali de bıraktım.

lunaroom.net adresinden alınmıştır (fotoğraf:gökçe pehlivanoğlu)

Rock müziğin yeni seslerinden Aydilge’yi ben daha önce yayımlanan kitaplarından tanıyordum. Blumia Sokağı’nı okumaya ise anca fırsat bulabildim. Kitap, 2002 yılında yayımlanmış. 1.57 boyu ve 70 kilosu olan Aylin’in zayıflama çalışmalarına başlaması ile başlıyor hikaye. Hoş benzetmeler, akan bir anlatım. Her kitapçıda bulamayabileceğiniz (ikinci baskısını görmedim henüz kitabın) bu kitabı öneriyorum demek çok mantıklı olmayacak.

2000 yılının yazı…

hafif.org’ta gezinirken kasetlerle eski videobantlarıyla karşılaşınca iyice nostaljiye sardım..
aslı’nın ölüm kapımı çalmasa da isimli şarkısıyla müzik piyasasına girmesinin üstünden bile sekiz sene geçmiş. tabii günümüze gelene kadar iki albüm daha çıkardı su gibi ve söylediğim şarkılarda saklı olmak üzere..

2004 yılının kışı

sadece müziğini yapıyor, saçma sapan magazin olaylarıyla iş yapmaya niyeti yok. genç, gerçek bir sanatçı.
ilk albümü neresindeyim’in kapağı ise hala zihnimde durur. burada sizinle de paylaşayım istedim.

İyiyi kötüden ayırmakta fayda var. 2008 yazı itibariyle yeni albümler, single’lar yağmur gibiydi. Oysa albümlerin A1’lerinden A5’lerine doğru ilerlemeye çalışın birçoğu eleğin altında kalır. İki lokomotif şarkıları var. Vasat, gerisi. İşte, eleğin üstünde kalabilen birkaç albümden biri, Zeynep Dizdar’ın son albümü “Sana Güvenmiyorum”.

İstanbul’da 14 Temmuz 1976’da doğar, Dizdar. On yaşında mandoline sahip olmasıyla başlar müzikle tanışması. Türk Sanat Müziği Korosu’nda yer alır lise yıllarında. Fuat Güner’in müzik stüdyosunda vokal çalışmaları yapar, Beyaz Güvercin yarışmasının sonrasındaysa da profesyonel isimlerle çalışma şansını yakalar. Genç sanatçı, Sezen Aksu, Ajda Pekkan, Yonca Evcimik, Tarkan ve Harun Kolçak’a vokal yapar. “Yolun Açık Ola” adlı ilk albümünü yayınlaması ise 1997 yılına denk gelir.