Arkadaşlık kurmak, bazı kişiler için hiç çaba gerektirmeyen bir iştir. Bazıları içinse hiç de kolay olmaz. Yaşamı anlamlı ve katlanılabilir kılmak için, kurulan toplumsal bağların en gereklisi arkadaşlıktır. Başkalarını sevmek ve onlar tarafından sevilmek, ortak konulara, tecrübelere sahip olmak, bazı kişilere çıkar hesaplarının karışmadığı, rahat bir yakınlık kurabilmektir.Gerçek arkadaşlığın özünde, özgecilik (diğerkamlık) yatar; birbirine eşit düzeyde, iki kişi arasında, ekonomik, ruhsal, siyasal ya da cinsel art niyet taşımayan bir ilişkidir. Özgecilik en ilkel biçimde bazı hayvanlar arasında görülebilir. Bazı köpekler, küçükleri koruyucu tavırlar göstermişlerdir. Şempanze uzun süre birlikte olduğu arkadaşından ayrılınca, kızgınlık ve mutsuzluk gösterebilir. Bir süre ayrı kaldıktan sonra buluşan iki erkek yunus balığının davranışları şöyle gözlenmiştir: Çok büyük coşku gösterileri olmuş, birkaç saat yan yana yüzmüşler. İki erkek yunus balığı, çiftleşmeye yatkın dişi yunusla ilgilenmemiştir. Birkaç gün hiç ayrılmamışlardır.
