GİRİŞ:
İnsan evladının tırnakları tabiatı gereği uzar. İnsan evladı da uzayan tırnaklarını belirli aralıklarla keser. Bu işlemi yapabilmek için tırnak makası adında çok faydalı bir icat geliştirmiştir. Tırnak, doğası gereği serttir. Kendisini kesmek isteyen tırnak makasına mukavemet gösterir. Daha fazla mukavvim olmadığı anda “çıt” diye pes eder.
GELİŞME:
Tırnak makasını ürün ekseninde sınıflandırmak gerekirse “kişisel bakım ürünlerine” koyabiliriz. Bu bağlamda tırnak makası, hijyenik özen göstermemiz gereken dayanıklı tüketim malları sınıfında da koymamız yanlış olmaz. Zincirleme yargıyı mütakiben, hijyenik dayanıklı tüketim malını banyoda bir dolapta, yatak odasında bir kutuda muhafaza etmek idealdir. Muhafaza etmekten öte. Tırnak kesme eylemini kişisel bakım duvarlarımızın arasında, yani evlerimizde ifşa etmek idealin de idealidir.
SONUÇ:
Hal böyle iken, günümüz neandertal habitatında tırnak makasını çalışma masasında, iş yeri masasındaki kalemliğinde, arabada müzik çaların altındaki gözde muhafaza eden neandetallere şahit olduğumda başta buna anlam verememem, beni bu aletlerin muhafaza edilmeyi tercih edildikleri mekanlarda kullanıldıklarına dair şüphelere götürmüştü. Şüphelerim beraberinde soru işaretlerinin oluşmasına sebebiyet verdi. Oluşan soru işaretlerinden biri, bu mekansal ve hijyensel özgürlük, düzenli aralıklarla planlanmadan kesilmeyen uzamış tırnağın günlük yaşam mücadelesinde verdiği rahatsızlıktan ötürü mü meşru görüldüğü idi. Diğer soru işareti de önceki sorunun cevabı “evet” ise, neden bu neandertal yaşam biçimlerinin tırnaklarını evde düzenli aralıklarla kesmediği idi.
SÖVÜŞ:
Birbirini takip eden soruların kademe kademe sinir sistemime zarar vermeye başlaması işten bile değildi. Bu zarar, ağız açıp göz yumma ile kompanse edilebilirdi. Ulan ayılar! Ben sizin tırnak makaslarınızı görmek zorunda mıyım? Ulu orta heryerde tırnak mı kesilir? Evde saklayın tırnak makaslarınızı! Evde kesin tırnaklarınız!
