O kadar alıştık, o kadar kanıksadık ki,
her şeyin mükemmel olmaına…
Unuttuk, bir an nefes alabilmemiz için
Binlerce muhteşem sistemin uyum içinde,
mucizevi bir ahenkle işlemesine.
Ne zaman ki bir deprem, bir göktaşı, bir sel,
bir yanardağ patlaması oldu;
o zaman şaşırmaya, afallamaya başladık.
Herşeyin yolunda gitmesine şaşırmayan biz!
***
Bir susuzluk sıkıntısı çöktü ki üzerimize,
ana haber bültenleri
şaşkın şaşkın tükenen barajları gösteriyor.
Niye şaşırıyoruz ki?
Kainatı düzenleyen, koruyan bir güç,
bir varlık mı var sanki! (?)
Herşey basit bir rastlantının sonucu değil mi?
