Her mesajda ya da epostada, hatta artık yazı dilinde bile kullandığımız gülücükler yüzlerimize de iyiden iyiye nüksetmiş durumda.
Okulda, işte, sokakta yürürken ve hatta evimizde bile insanlarla karşılaştığımızda sanki hemen “:)” efekti için gerekli tuşlara basıyor gibiyiz.
Her zaman 🙂 olmuyor tabi… iş yerinde özellikle sık karşılaşılan iş arkadaşlarıyla selamlaş selamlaş bir yere olduğundan farklı “smiley”ler göndermeye başlıyoruz.
mesela çok garip ama en fazla yapılanı şöyle bi’ şey 8|
tarif etmek gerekirse kaşlar kalkıyor ve dudaklar geriliyor; bir nevî sevimlilik ifadesi.
Daha pek çok örneği var fakat dallandırmanın anlamı yok sanıyorum. Zaten gereğinden fazla örneğini görüyoruz.
