gözlerin’de yaşıyordu
bir yalandı belki,
fakat;
özlemi’nde taşıyordu
tüm gerçekliği
ve geleceği,
sana dair
bir kalbi,
kaderi,
ve seninle doğacak
ve hiç batmayacak
bir günün hayalini
düşünüyor,
düşlüyordu
senden arta kalan
bir ben.
sözleriyle aşıyordu
aşkın hudutlarını,
açmıştı kanatlarını
sana doğru
uçuyordu.
İKİ ŞİİRDE KALDI
YAŞAMIŞLIĞIM,
BİRİ SEN’ DE BİRİKTİ,
BİRİ BEN’ DE
YİTİP GİTTİ……
* # Sen uzun günlerde kaldın, uzak yollara yürüdün hep…
Sıcak günlere sakladın sevincini, yeniden doğmuşluğunu
biriktirdin yüreğine…Yüzüne yapıştı mevsimler, inadına
hüzün yaşatmadın içinde.Hiç bir gülümsemek yakışmamıştır
sendeki kadar, güzellik katmamıştır filizlenmiş beşinci
