Derdini içine gömen melankolik abilerimiz, rakı muhabbetinin sonuna doğru (daha doğrusu bu olaydan sonra gece ister istemez son bulurdu) yapma, etme, gözünü seveyim kelimeleri havada uçuşurken rakı bardağını yiyip aşkına, işine, hayatına söverek geceye son verirlerdi. Sonra gösteriş meraklısı psikopatlar tarafından moda haline getirildi (işi gereği yiyenlere saygımız sonsuz, o ayrı).
