İmf anlaşmasıyla Türkiyeme 30 milyar dolar girecek ve hepimizin etrafında gördüğü (belkide görmek istemediği) kapanan işyerleri tekrar açılacak, işini kaybeden tanıdıklarımız tekrar işlerine çağırılacak… Keşke herşey bu kadar kolay olsa. İmf ve hükümet aylardır anlaşamıyor… Bu anlaşma neden olmuyor, hükümet “ümmüğümüzü sıktırmayız” diyor. Gene amiyane bir tabir ama bu sefer haklı ne yazık ki…
Anlaşma olmuyor çünkü…
Devletler ulusal paralarını basarken merkez bankası nezdinde bir karşılığı olur, bu karşılıklar yabancı para rezervleri olabildiği gibi altın ve nadiren gümüş olabiliyor. Gelişmekte olan ülkelerde altın rezervleri genelde tedavüldeki paranın karşılığı olmaktan çok uzaktır.(Altın üreticisi ülkeler hariç) Bu ülkeler genelde dolar karşılığı para basarlar, bu yüzden dış borçlanma önemlidir ve bu ülkelerde faiz oranları yüksek olur. İşte Türkiyemde bu ülkeler arasındaydı. Ama yabancı yatırımcı geçen yıllarda Türkiyeye o kadar çok dolar getirdi ki Merkez Bankamızın elinde hiç olmadığı kadar çok döviz rezervi oluştu. Bu sadece Türkiye için geçerli değildi. Çin ve Rusyada da durum böyleydi. Merkez Bankamız faiz silahıyla enflasyona arşı güzel zaferler alıyordu, buna karşılık artması gereken işsizlik artmıyordu (bkz philips eğrisi) (Bence bunda da yabancı yatırımcının ülkeye getirdiği kaynakların etkisi vardır, büyümeyi hızlandırmıştır)
