Eczaneye babamın tansiyon ilacını almak için gitmiştim. İçeride yaşlıca bir amca vardı. Genç çırakla kısık sesle bir şeyler konuşuyordu. Ben selamlaşıp ilerideki sandalyeye oturup beklemeye başladım. Amca ereksiyon ilaçları hakkında bilgi alıyordu. Tüm ilaçlara tek tek bakıp, sorular soruyordu. Önce bana komik geldi. Ama o kadar çok ve aynı şeyi tekrar tekrar soruyordu ki, sıkılmaya başladım. Neyse sonunda levitra’nın en tehlikesiz, etkili ve uygun ilaç olduğuna karar verip bir kutu aldı, uzun uzun nasıl kullanılacağı hakkında bilgi alıp çıktı. Bende çırağa amca ile ilgili ileri geri laflar ettim. ‘ Adam bu yaşta, hem de doktora danışmadan gelip ilaç alıyor. Yuh yani ne yapacaksın be amca bu yaşta… ’ Çırak sessizce beni dinledi. Sonra yanıtladı;
‘ Kendi için değil oğlu için aldı ilacı.’
Bende gülerek; ‘ Hep böyle derler kendime değil başkasına alıyorum diye ‘ dedim
Çırak devam etti;
‘ Yok oğlu için gerçekten. Torun sahibi olmayı çok istiyor, oğlu evli ama sorunu var. Doktora gitmeye de yanaşmıyor. Oda en güvenli olan ilacı aldı, oğlu denesin diye.’ dedi. Ben hala gülerek; ‘ Ya oğlu neden gelip kendi almıyor ki? dedim bir cevap beklemeden. Ama çırak yanıtladı. ‘ Sakat, yürüyemiyor, zaten cinsel problemi de
fiziksel değil psikolojik aslında.’
En sonunda benim kafama dank edip sordum;
‘ Ya sen nasıl bunları biliyorsun ki ?‘
Çırağın cevabı bir yumruk gibi kafamda patladı;
‘ O benim babam, ilaçta abim için ‘ dedi.
Kendimi nasıl berbat hissettim anlatamam ama çırağın daha sonra söyledikleri ile tamamen yıkıldım;
‘ Babam kanser ve bir sene ya yaşar ya yaşamaz. Bir torunu olmasını o kadar çok istiyor ki,
ne olursa deniyor…. ‘
.
