bildirgec.org

ilk edgar allen poe kitabımı alışımın-ya da elde edişimin-öyküsünü anlatsam dinler misin..hiç alakasız bi yerde,mecidiyeköyde ve şimdi hatırlamadığım alakasız bi amaç için yürüyodum..zaten anlatacağım şeyin bir amaç olması pek doğal bi durum sayılmaz..winona rider mıydı kleptoman olan..hani ünlü bi mağazadan bi şey çalarken yakalanmıştı..işte ne sattığını o zaman da anlamamış olduğum dükkanın önüne kitaplar koymuşlar,böyle telden dikine tezgahlar olur ya öyle bişi..muhtemelen poe’nun önemini bilmeyen birileriydi dükkan sahipleri..öyle sokak ortasına koyulabilecek adam mıdır poe..bi iki adım kala farkettim poe’yu o anlamsız kitaplar arasında..hiç durmadım hatta yavaşlamadım bile..tereyağından kıl çeker gibi,o durum için pekala kullanılabilirdi..kendi cebimden bişi alır gibi aldım kitabı düşey tezgahtan..poe olması anlamlı..ki poe olmasa bile sırf o çarpıcı ismi için bile çarpılabilirdi o kitap;ölümcül öyküler..şimdi sen diyosun ki;ne mezhebi geniş adam ya,hırsızlık yapmış övünerek anlatıo..dio musun..deme..bak bi iki sene önce,öykü ödülüydü galiba,kazanmış bi kitabın adı”bu kitabı çalın”dı..ağır tahrik altındaydım yani..

“ARKADAŞIM KLEPTOMAN”KISA FİLM SENARYO ÖYKÜSÜYazan:Buklet

Yeşim ve Beril 25 yaşlarında,çok iyi birer arkadaştır.

Yeşim’in Evi:Yeşim ile Beril evde beş çaylarını yudumlar iken bir yandan sohbet etmektedirler.Yeşim,masada duran çantasını alır ve içinden birkaç fotoğraf çıkartır ve arkadaşına gösterir.Bu sırada Beril’in çayı bitmiştir.Yeşim,çay tazelemek için,fincanları alır ve mutfağa gider.Beril,Yeşim’in yokluğundan istifade,önünde duran ve Yeşim’e ait çantayı karıştırır.Yeşim,çayları getirir ve kapıda donakalır.
Çünkü,en sevdiği arkadaşı cüzdanından para almaktadır. Yeşim,Beril’in parayı kendi çantasına yerleştirmesine seyirci kalır.
Çayları servis ederken,gördükleri karşısında şok olan Yeşim,koltuğa oturur.
Yeşim,”Şimdi aklıma geldi…Anneme uğramam lazım,istersen yarın görüşürüz” der.
Beril,”Tamam o zaman,ben gideyim,sende hazırlan” der ve ayağa kalkar.Yeşim,Beril’i uğurladıktan sonra,kapadığı kapıya yaslanır ve kendi kendine konuşur.
Yeşim,”İnanamıyorum,en yakın arkadaşım bir kleptoman,demek ki şimdiye kadar hep kaybettiğimi düşündüğüm şeyler,Beril’de olmalı…Tanrım ne kadar üzücü.”
Yeşim,salona girer ve koltuğa oturur,hala inanamamaktadır.
Yüzünü,avuçları arasına alır ve sesli düşünür.
Yeşim,”Ailesine söylemeliyim,tedavi olmalı.”