bildirgec.org

Yaren vakfı kurucusu ve kitapların yazarı Melek Çakusla bir soru-cevap söyleşisinden;soru-stresleri maddi yaşamdan dolayı oluşturuyoruz,bunun tek çaresi teslimiyet içinde olmak mıdır? cevap-Eylemli teslimiyet içinde olmalı,yani bu benim görevimdir idrakı içinde,olumluluğu ile olumsuzluğu ile yapılan herşeyi bu idrakla karşılamamız lazım.İdrakın da en büyük dayanak taşı sabırdır. soru-yani stresleri sabırla mı aşacağız? cevap-Tabii,daha açık şöyle anlatayım.Bir ibre düşün,o ibreyi nefse değil,gönüle çekerek,nefsi eğitip,rahat bir ortama girmek gerekir.Herşeyin gerçeğini,iyiliklerin ve kötülüklerin yaşamımızda bir deneyim tablosu oluşturduğunu ,bunların hiçbirine saplanmadan ikisini bir de birleştirip,bunları aşarak gitmemiz gerektiğiniidrak edersek,çok daha rahat bir evreleşmede hızlı adımlar atarız.

Tekrar merhaba arkadaşlar. Bugün kendimi çok garip hissettim. Pişman olacağım bir şey yapmak istemiyorum cümlesinin içerisindeki anlama isyan ettim. Çünkü ne yaparsam yapayım pişman olacaktım.
Ben çok sosyal ve neşeli bir insanımdır. Ağzımın persengi de biraz bozuktur. Yani terbiyesizimdir ama sonuçta kimse benim ettiğim küfüre küfür gözüyle bakmaz. Yüzüne sövdüğüm adam güler.
Gelin görün ki bir o kadar da sinirli ve saldırgan bir insanım maalesef. Şiddet eğilimim ve agresivitem çok yüksektir.
Bunları neden anlattım size? Akşam servise binerken yaklaşık 55-60 yaşlarındaki şöför bana arkadan tekme attı. Güya şaka olarak. Kudurdum ama bir şey diyemedim saygıdan dolayı. İçimden ağzını burnunu dağıtmamak için sebep aradım. Bulamadım ama yine de sustum.
Biraz sakinleşince düşündüm, neden bunu bana yapıyor? Diğer insanlara bu hareketi değil yapmak, düşünemez bile. İnsanlar her iyiniyeti anlayacak kapasitede değil. Seni orta maymunu sanınca bu hareketlere başlıyorlar. Sonra da önünü alamıyorsun. Peki burada hata kimin?
Sanırım en büyük hata benim. Çünkü insanlara gerekli mesafeyi koyamamışım. Her insanı değerlendirip ona göre hareket etmeli. Bunun kolay olmadığı da aşikar. Çünkü her biçağa göre kın uydurmak da bana göre değil.
Çok efkârlandım… Keşke bu olmasaydı diye düşündüm hep. Neyse olanla ölene çare yok.
Siz kim olursanız olun, karşı taraf sizi tamamen yaptığınız hareketlerle algılıyor.
Ben bir kere ipin ucunu kaçıranlardanım. Sanırım hayatımın sonuna kadar bu hareketlere maruz kalacağım. Yaşı büyükse (aklı küçük) susacağım, yaşı idealse dalacağım, vuracağım, kıracağım…
Herkesle samimi olmayı düşünmeyin yoksa sonunuz benim gibi olur. Herkesle aramızda muhakkak bir mesafe olmalıymış, bunu anladım.
Mesafe koyun ama sevin. Uzaktan sevin. Sevgilerin en güzeli, uzaktan sevmekmiş.
Çok sinirlendiğim için paylaşmak istedim. Katlandığınız için teşekkürler.
İyi mesafeler 😉