Yeni bir aşkın çıkmazı karşımda
Hala sana yolcuyken nasıl yol alırım bu yolculuklarda.
Bakışlarında üşüyorum ilkin
Ardından susmalarında…
Üşümeye alışmazken ruhum
İnciniyor yüreğim olmayan avuçlarında
Biraz olsun sensizliğe sınır koymak istiyorum
Ankara’ nın bu bitmek bilmeyen akşamlarında
Dinlediğim her bir şarkının en güzel tınısı gibisin
Yalnızlık bile güzel sebebi sen olunca
İliyorum bir gün öldürecek beni bu sebepsiz gitmelerin
Ve biliyorum her gidişin bir kaçış
Ve biliyorum her kaçışın bir yalnızlık
Bakışlarına benzetiyorum yıldızları
Uzanamıyorum onlara da sana uzanamayışım gibi
Ve sensizliğe sarılmaktan avuçlarım kanıyor
Yüreğim perişan olmayı tanıyor.
Ve ben bir türlü anlamıyorum gidişlerini
Soramıyorum, bizi vuran ayazın adını
Çünkü dudaklarım kanıyor her soruşumda
Çünkü sensizliğin karanlık yüzü her soruşumda
Ve ben bir türlü kabullenemiyorum sensizliği
İçinde sen olsan da
