Bugün ihtiyar bir genç geçti gönlümün karanlık, sessiz sokaklarından
Yavaşça başını çevirip ağzında acı bir tat varmışcasına gülümsedi
Çığlık çığlığaydı gözleri…
Sadece insanı dehşete düşüren gözlerinin etrafı kırışmıştı
Yitikti sesi, bağırdı ama duvarlara çarpa çarpa kırıldı
Bana kendini duyuramadı..
her yer kırmızıyken biri şu satırları çiviledi, bu ülkenin alın yazısına;
“bir dilek ağacı bağlanmış
ülkenin kara topraklarına
sadece 1 dilek yazıyormuş sert levhada.
sadece, 1 dilekdiye tekrarlanıyormuş her okuyan içinde yeniden, yeni anlamlarla.
Bir, BİR okuyucular, “benim dileğim ötekinin dileğinin sonucunu istememek.” diyormuş.
öteki, öetki, ötekileşen geliyormuş, benim dileğim diye başlarken
dilek ağacı birden bütün meyvalarını döküyormuş, bir kurşun izi gibi…sert bir ölüm gibi…
çünkü diyormuş yaprak hışırtısı;
bu ilke yumuşak ölümlere de tanık oldu.
