Oscar adaylığı bulunan Amerikan sinemacı Paul Weitz‘in hem senaristliğini hem yönetmenliğini yaptığı sinema filmi “In Good Company” (Babamın Kabusu), 2004 senesinde gösterime girdi. Uluslararası Berlin Film Festivali’ne adaylığını koyan filmde 1954 doğumlu Amerikan aktör Dennis Quaid, 1978 doğumlu aktör Topher Grace, Amerikan aktris Scarlett Johansson, Marg Helgenberger, David Paymer, Zena Grey, Clark Gregg, Philip Baker Hall ve Selma Blair gibi isimler rol alıyor.
Hamile olan genç kız, sevgilisinden kürtaj için para alıyor. Genç bir çocuk, kürtaj parasını bulabilmek için en iyi arkadaşının çalıştığı hipermarketi soymak zorunda olduğunu biliyor. Hipermarkette çalışan genç kız, en iyi arkadaşının gerçekleştirmek zorunda olduğu soyguna razı değil. Lakin işini kaybetmemek adına, bunu danışıklı dövüşe çeviriyor.
Issız bir otobanda, normal hızda giden genç bir adam, cep telefonuyla konuşurken bir bedene çarpıyor. Arabadan inip bedeni bagajına saklamaya çalışan genç adam, kendisine yardım etmek için duran kadına durumu belli etmemeye çalışıyor.
Küçük bir minibüsle hareketli bir geceye doğru ilerleyen üç çılgın genç, önlerine çıkan genç kızın hayatına son veriyor.
Öte yandan, kızının asiliğini sineye çeken bir adam, babalığın getirisi olan ‘suçları örtbas etme’ görevini başarıyla tamamlayıp, zincirleme olayları başlatıyor.
Bütün bunların hepsi, geceyarısı olmadan, saat 11:14’te (23:14) gerçekleşiyor.
Hollywood sinemasının özellikle 1990lı yıllarda When Harry Met Sally… (1989) ile başlayan dönemde, bir tarafını romantik komedilere teslim ettiğini söyleyebiliriz. Rob Reiner’ın başlattığı bu dalgaya en önemli eklentileri Jerry Maguire (1996) ve Almost Famous (2000) filmeleri ile Cameron Crowe yaptı. Oscarların dikkatini As Good as It Gets (1997) filmiyle James L. Brooks çekerken, yüksek bütçeli prodüksiyonu, elini zaten endüstriyel olarak 90lara damgasını vuran James Cameron, True Lies (1994) filmi ile üstlendi. 2000li yıllarda ise Hollywood’un bu romantik komedi tufanı, kendini tamamen pazarın girdi-çıktı ilişkisine yönlendirdi. Ortaya, zaman zaman öngörülebilir, zaman zaman da vasatın üstü birçok yeni yapıt çıktı. Artık 2010lu yılları kategorize etmemize bu kadar az bir zaman kalmışken, bir filmin çıtayı yükselteceğini düşünüyorum: (500) Days of Summer (2009)
21 Şubat 1962 tarihinde Amerika’da doğan Charles Michael Palahniuk, University of Oregon School’da ‘gazetecilik’ bölümünde okurken bir radyoda staj yapıyordu. “Fight Club”dan bildiğimiz “terapi toplantıları”, üniversiteden mezun olunca Chuck’ın hayatında derin bir iz bıraktı. Ölümcül hastaların katıldığı bir terapi toplantısına ‘gönüllü’ olarak katılan Chuck, bir katılımcının hayatını kaybetmesi sonucu toplantılara katılmayı bıraktı.
