Türkülerimiz
Yüzyılın tanığı aslında onlar.Türküklerimiz.Acılara,sevdalara,ayrılığın her türlüsüne tanıklar.Söyleyemdiklerimizi onlarla söylemiş.”Oy nerdesin nerdesin,kaldır camın perdesin,diyeceğim çok ama,pek kalaba yerdesin”.Ayrılıkların en acısı onlarda gizli değil mi? “Hastane önünde incir ağacı,doktoır bulamadı bana ilacı”Şimdilerin cafelerde buluşması türkülerimizin dilinde “Göynüm gitmek ister yare” diye yüreğimize işlemiyor mu?.Acıların dayanılmaz hal aldığı zamanlara tanıklar.Şimdi de sığınıyorum ben yüreğimin yaşadıklarımı kaldırmadığı zamanlarda türkülerimize.
Yiğitliğe onlar tanık,savaşlara onlar.kavuşmalara onlar….Her birinin ayrı hikayesi.Yıllar sonra öğrendim çocukluğumda yüzdüğüm kalabak derelerinin “Halkalı Şeker” türküsündeki dere olduğunu.Ve daha neler neler…
