Geceden nefret ediyorum. Üzerime karabasan gibi çöküşünden, bu silik yalnızlıktan, karamsar yazılardan başka birşey çıkmayan kelimelerimden… Dinlediğim her şarkıda biraz daha canımın acımasından, hep canımı acıtacak şarkıları bulmaktan, arabeskten nefret ederken belki de en arabesk tavırları göstermekten, içimin acısını durduramamaktan, sürekli çalan cep telefonlarından ve bu isimsiz yalnızlıktan, en çok da kendimden, nefret ediyorum
