bayram sabahlarının has odaları olur hep
bazen günleri unutursunuz acaba bugün günlerden neydi diye.. takvimden değil de başka şeylerden anlarsınız günün cuma olduğunu ya da pazar olduğunu .. el öpmeler şekerler harçlık bekleyen paragözler ..
her bayram sabahı trtde barış abimiz ile bayramlaşırdık ilk evvel .. bugün bayram erken kalkın çocuklar, devamını tam olarak hatırlamıyorum ..
giyelim en güzel giysilerimizi
üzmeyelim bugün annemizi
diye sanırım
her gün yeni bir şeyler daha anımsıyorum .. ben bayramın birinci gününü değil bir gün öncesini daha çok severdim hep .. arefe günü yani .. arefe günü daha güzel olurdu bana göre .. bana göre asıl bayram arefe günüydü .. çünkü o gün şehir dışından çok sevdiğim insanlar gelirdi uzaklardan .. o gün bayramdı benim için .. yarının bayram olacağından emin olduğunuz bir gün arefe .. şeb-i arus gibi .. gecesi en güzel olan gün, yatağınızın karşısında yeni kıyafetleriniz, geç yatan büyüklerin odasından sızan ışığın vurup cilaladığı, parlattığı yeni ayakkabınızın ışıltısına bakarak hipnoz olup uykuya dalmak .. ev temizliğe hazırlanır, anne mutfağa,baba çarşıya pazara hazırlanırdı .. küçük dünyamda ben yarın çıkacağım sahnenin provasını yapardım ..
