Akıbeti bellidir bu günden, yar seni sevdim akıbetini bilmeden…
Diyeyim dedim. Bu sözcük benim hayatımda hep ilham kaynağı olmuştur.
Akıbetsiz olmaz doğan, akıbeti yazılır doğmadan…
Sürekli bir güdüleme yapıyor bu söz. Sevmemin nedeni bu yüzden olsa gerek.
Akıbetimi düşündüm, düşündüm de karalar bağladım. Ne ektim de ne bekleyeceğim diye kendime kızdım.
Akıbetini düşünmeden yaşanır mı hiç?
