Öyle bir hayat yaşadım ki,Cenneti de gördüm cehennemi de Öyle bir aşk yaşadım ki,Tutkuyu da gördüm pes etmeyi de Bazıları seyrederken hayatı en önden,Kendime bir sahne buldum oynadım Öyle bir rol vermişler ki,Okudum okudum anlamadım Kendi kendime konuştum bazen evimde,Hem kızdım hem güldüm halime Sonra dedim ki ´Söz ver kendine´ Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin Korkarak yaşıyorsan, yanlızca hayatı seyredersin Öyle bir hayat yaşadım ki Son yolculukları erken tanıdım Öyle çok değerliymiş ki zaman Hep acele etmem bundanmış…Hala bembeyaz sayfalar araken ben yalancı baharlarda vurgun yemişim.Ayrı tatların zevki var sanırken yok olduğunu çırpınışlarıma gebe kalıp sonlara takıldığımda anladım..Daha akşamın olmasına çok var ama yine yalnızlık çöküyor bu şehre , bilemediğim hüzünleri gölgeliyor üzerime. Tutunabilmek adına varolan düşüncelerime salık vermişim rüyalarımı.Ardına bakmadan koyduğum atıflarımda çınlamıyor artık.Kaç ah aldım ki diyorum bu dertleri yaşayacak,kaç dert yaktım ki yüreklerde iç sızlattım gidenlerin adı yoktur ya benim adım kaç kez silindi yüreklerden. Attığım kaç adımda geri dönmek için ardıma baktım? Çarem yokken kaç kucağa sarıldım, yutkundum umut vermesi için?Sen beni kaybettiğin anlarda ben korkuyla büyüdüm sığmadım hiçbir güne, geceye sevgisizlikle yoğurulup bugüne geldim..Dedim ya her şeyi yaşadım. Öldüm öldüm dirildim kaç gece,ama yaşıyor muyum, direniyor muyum hangisine koyarsan koy. Benim içime sindiği gibi yeni baştan başlıyor gün, varoluşum yaşamak adına.Hiçbir güne söz isteme benden veremem artık…
