Özlemek;Nefessiz kaldığını hissettiğin anda nefes almak.Çekmek içine bütün yaşadıklarını.Sindirmesini beklemek.Hasrete yüklemek umutlarını binbir katarda.Zincire vurmak şeytanın düşüncelerini,Melekleri kanatlandırmak umuda, bir tüy serinliğinde özlemek.
Suç işlemek özlemek adına.Ceza çekmek küreksizce çölde…Yorulmak!Serap görmek ummanda…Ummak!Zıtlıkları yaşamak hayatta…Şaşırmak!Acıyla tatlıyı bir katık etmek sevgiye…Uzaktakini yakınında hissetmek.Gülerken ağlamak!Aynı kan kanayan,Adem ile Havva’dan akan!Sen kanatıyorsun.Bu kan durmayacak, kanayacak, kanatacak!Ta ki soğuk tenine ulaştığı, kan hücrelerinin kristallere dönüştüğü an,Son bulacak özlemin.Yenilenmeyi isteyeceksin.Güneş doğunca su damlalarına dönüşecek kristallerin.Ve sen,Özlediğin bedende doğacaksın!Yeniden yaratılacaksın!Ve her şey yenidenSen olacak!05/05/2009