Hayatta bazı benzetmeler yapmadan kuramıyoruz bazı cümlelerimizi. İnsanız nede olsa, illaki kıyaslamadan edemiyoruz karşımızdakini, yanımızdakini, yakınımızdakini. iyi yada kötü, en çok ne yakışırsa on an için dilimize onu söyleriz…Hani bazen yılan gibi insan deriz ya… Aslında bui ne güzel bir ifadedir. çünkü yılanlar; zor durumda kalmadıkları sürece can yakmazlar, kuyruklarına basılmadıkça sokmazlar, yuvaları bozulmadıkça yolunuza çıkmazlar. düşünün su içene bile dokunmazlar. Bu yüzden yılan benzetmesi bence müthiştir. Yılan olabilmek bir marifettir…’Sen yılansın’ dediklerinde artık zoruma gitmiyor. Çünkü biliyorumki onlar benim canımı yakmaya çalışıyorlar ve ben yılandan bile daha sabırlı davranıp onlara cevap vermiyorum ve kendimi küçültmüyorum…Kuyruğuna basılan yılanın zehirini damarlarınıza boşaltması hak değilmidir?