Agaclarin yesillendigini oyle hemen farketmiyor insan. Soyle bir yagmur yagiverdi ve aksama dogru ofisten cikinca farkettim ki etraf yesil yesil kokuyor. Yeni acilmis yapraklar yikanmislar, uzun uzun nefes aldim, islanmis parkta dolastim. Gitti aklimdan dertler, tasalar. Ben vardim bir de agaclar. Orhan ustayi aniyorum her gun artik: “Beni boyle guzel havalar mahvetti” diye mirildaniyorum parkin icinde yururken.
yorumlar
Her sabah erkenden güneşli güne kalkınca sebepsiz mutlulukla içimin dolduğunu hissediyorum.
İnsanlar da doğanın baharda uyanışıyla uyanıyorlar sanki.
alerjılerım azdı bı de dun daga bayıra gıdelım dedık anlayacagınız yesıllenme işi zarar verdı:) gercı bızım buraya ya geldı
ya deil “yaz” geldı olacak pardon
istanbul da nerde o yesillikler …kaldırımlar,,binalar,,nerde o bahar cicek bile göremiyorum istanbulda ????
bu şehri kuşlar bile derketti,,cicek böcük zaten görmüyorumm
sadece SICAKLAR BAŞLIYORR !!!
tabii bazı cicekler acıyor o başka :-))
kelebekleri görünce “aha, kısa kollu giyme zamanı geldi” derdik.
şimdilerde kısakollu giyiyoruz ama kelebekler nerde…
O zamanalr boğazda denize girliyordu. Daldığımız zaman deniz atı bilem görüyorduk.
vaayyy beeeee…..