Şimdi böyle hiç bıkmadan bakıyorsun ya gözlerime… Orada benim hiç bilmediğim bir şeyler görüyorsun ya… Beni zenginleştiriyor, kendime yabancı yanlarımı gözlerimden derinlerime inerek çekip çıkarıyorsun ya…Binlerce kez teşekkür ederim sana!Oysa ben sana hiçbir şey aramadan bakıyorum her seferinde. Çünkü aramama gerek kalmayacak kadar ayan beyan ortadasın sen. Öyle derinsin ki sana bakınca, daha derini var mı, diye düşünemiyor insan.Kendine sakladığın hiçbir karanlık yok benliğinde. Gün ışığına düşman olamayacak kadar seviyorsun dışarısını.

Oraya çıkmak, gözlerini dört açarak en küçük bir ayrıntıyı kaçırmadan her şeyi içine almak istiyorsun. Görüş alanına giren hiçbir şey senin o sınırsız ilginden mahrum kalamıyor.Gözlerin her şeyin içine giriyor, durmadan ilerliyor daha içerilere. Gidecek yer kalmayıncaya dek sürdürüyor bu yolculuğu… Sonra geri çıktığında oradan, o şey önceki görünümünden sıyrılıveriyor bir anda… Senin o derinlerde gördüklerinin de eklendiği yepyeni bir şeye dönüşüyor. Zenginleşiyor!