Ümit bir can simididir bence.Nasıl havasız susuz yaşayamazsak, ümitsiz de yaşamak olanaksızdır. Bulunduğumuz durumun daha iyisini,daha rahatını, daha sağlıklısını hep ümitle bekleriz. Ümitler hep yemyeşil, taptaze, dipdiri beklemektedir ufukta… Yaşamdan zevk almak, ayakta kalmak için bir ümit içimizde var olagelmiştir.Geleceğimizin örgüsünde, bizi cesaretlendiren, yaşama sevinci veren duygudur ümit. Geleceğimizin yol haritasında pusuladır, yol gösterendir. İnsan yedisinde de, yetmişinde de ümitle yaşar..Ümidin bittiği anda yaşam çekilmez olur. Başarı durur, sevgi durur, inanç durur, yaşam durur.Yaşantımızın her anında bir şeyler ümit ederiz. Bir çeşit hayaldir. Gerçekleşmesi için çabalarız. Mutluluğumuzu ona bağlarız. Bitmez tükenmez bir enerjidir. Yaşam enerjisi… Başarının anahtarıdır… Geleceğimizi düşünmede, vereceğimiz karar ve emekte ümit vardır. Bekleriz hep, yılmadan, pes etmeden…Gerçekleşmeyen ümitler durduramaz bizi yoldan. Hep taze ümitler doğar peşinden.İçimizde yaşatırız onu hep körpe bir fidan gibi.Ümit yoksulun da , varsılın da ekmeğidir… Umarım yeni yılda yeni ümitlerimize ulaşırız, çevrenize de ümit saçarak…“Ümit Her Yerde