TUVALETTEN GELEN SESLER
Makedonya sınırından yazıyorum.
Pasaport işlemleri için durmuş bulunuyoruz.
İhtiyaç için tesislerin tuvaletine giriyorum.
Su yok.Temizlik sıfır.
Koca Makedonya sınırında,tuvalet ihtiyacı için ayrılan tek bir bölüm var.İçerde birinin olduğunu anlıyorum.Sıramı bekliyorum.
Tuvalet içinden gelen sesler dikkatimi çekiyor.Aynı tuvalet bölümünde,birden fazla kişinin olduğunu fark ediyorum.Aynı anda iki insan tek bir tuvalette ne yapabilir ki?
Belki de daha fazlalar…İster istemez kulak misafiri oluyorum.İki erkek sesi geliyor.
Üstelik Türkçe konuşuyorlar…………………………………………………………..(Bu bölüm , engelliler konusunun istismar edilmemesi için yazarı tarafından yazıdan çıkarılmıştır)Aklıma neler geldiğini az çok tahmin etmişsinizdir.Utanıyorum, kendimi dışarı atıyorum.Tuvaletten uzaklaşıyorum.Belki de içerdekilerin mahcup olmalarını istemiyorum.
Ancak ihtiyacımı da gidermem gerekiyor.Çaresiz Tuvaletin biraz ötesinde beklemeye karar veriyorum.Dışarıya taşacak manzarayı da merak etmiyor değilim.
Derken içeriden el ele iki erkek çıkıyor…
İşte o an daha da şok oluyorum.40 yaşlarında bir adam ve
20 yaşlarında bir delikanlı…
Bayanlar tuvaletinden çıkan iki bayan onları karşılıyor.Delikanlı bayanlara “anne” diye sesleniyor.
Bayanlardan genç olan delikanlıya sarılıyor: “Ablasının tatlısı, baban kakanı yaptırdı mı bakalım” , diye soruyor.
Gördüğüm manzara karşısında duygulanıyorum.Yanağıma süzülen gözyaşlarıma aldırmıyorum.İşin aslı şudur:
Zihinsel engelli delikanlı, babası tarafından tuvalete götürülmüştür. Gerisi paylaştığım gibi…