Koş hadi… Koşsana! Daha ne duruyorsun? İşte ölüm orada. Koş kordona. Bırak kendini kordonun kollarına… Niye durdun? Yoksa korkuyor musun? Hayır, güvenmiyorsun sen kendine. Oysa onu düşünüp, onu arzulayıp duruyorsun. Atılacak birkaç adım… Alınacak birkaç son nefes… Sonra… Sonrası yok. Hepsi o kadar işte. Hepsi bu… Boşuna yaşadın 20 sene. Bir hafta konuşacaklar belki, bir hafta üzülecekler senin için… Hepsi bu. Senin için yapılacak herşey bu… Bak! Vapur yine hareket ediyor. Bak herşey yerli yerinde. Hayat devam ediyor. Sadece SEN yoksun. Ne kadar önemli ki bu? Zaten bir sığıntıydın bu dünyada. Köşe bucak kaçtın yaşamaktan. Oysa neler bekliyordu seni, ne güzellikler… Fırsatı teptin bir kere. Geri dönemezsin artık. Sen öldün. Sadece toprak kabul eder seni. Toprağın bol olsun!