– Düşündüm de artık yeni bir yazı yazmanın zamanı geldi.- Ben artık yazamadığını düşünmeye başlamıştım.- Denedim ara ara ama olmadı, evet. Yazıp yazıp sildim.- Peki bu?- Bilmiyorum. Karar vermek için erken. Belki bunu da silerim.- Bence bu düşüncede isen devam etme yazmaya. Bu yazının gidişatını da olumsuz etkileyecektir. İstesen de istemesen de.- Haklısın, kendime bir şans vermeliyim.- Kesinlikle. Peki konusu ne olacak?- Konu mu? Benim yazılarımda genelde konu olmaz bilirsin.- Evet, o da doğru. Bence yeni bir masal yazmalısın.- Olabilir.- Ama şiire çok bulaşmamanı öneririm.- Bence haksızlık ediyorsun. Tamam süper değillerdi ama kötü de denemez.- Tamam tamam. Ama yazacaksan yine geyik bir şiir yaz. Ya da duuur, yeni bir yemek tarifine ne dersin?- I-ıh. Onu neden yazdığımı biliyorsun.- He he, biliyorum tabi.- Bi çıkış noktası bulup, üzerine birkaç diyalog mu yazsam?- Bilmem ki. Belki de yeni bir şey denemelisin.- Ne gibi.- Bu olur.- Bu mu?- Evet, neden olmasın. Başında da niyet o değil miydi? Farklı bence.- Farklı evet. Ama iyi mi?- İyi len.- Sonra rezil olmayalım. ‘Bak bir şey bulamamış eskici, yazııııık lan’ demesinler.- Demezler. Ayrıca deseler n’olur. Diyenin emmüğe koyim.- Artık demez zaten kimse, n’aptın be!- Ben yapmadım. Sen yaptın. Hemen hemen her yazında var olm bu senin. Terbiyesiz utanmaz bir insansın.- Alakası yok. Yazmak özgürlüktür.- Ulen hiç yakışmıyor böyle laflar sana. Onu başkaları desin. Sen yine argo, deli saçması yazılarına devam et.- Ediyorum o zaman. Bu bence son bölümde bahsettiğin tanımı yakalayan bir yazı oldu. Veriyorum yayına lan.- Vermezsen ben senin ta….- Hop hop ! Tamam yeter. Uslu ol.- Peki nasıl bitirmeyi planlıyorsun?- İşte onu bilmiyorum. Var mı önerin?- Tık diye kes gitsin.- Nasıl?- Basbayağı tık diye.- Tık.