bildirgec.org

http1.bp.blogspot.com

Bir aydır içini rahat tut, birşey çıkmayacak diyordum. İçim de rahattı gerçekten.İş sonrası telefonumu açtım. Sesli mesaj. Arkadaşım. Hiç beklemediğim bir cümle, beklemediklerim… Sanıyorum ki, özledim, görüşelim diyecek. Ben de mutlu olacağım.‘Tahlil sonuçlarım çıktı bugün. Olumsuz. Hemen ameliyat dediler. Pazatesi sabah ameliyat oluyorum. Haber vereyim dedim. Öpüyorum.’
Eve gidiyorum, yoldayım, elimde torbalar. Yol devam ediyor mu, torbalar bu kadar ağır mıydı? Telefon elimden düştü. Hangi sokaktayım. Nereye gidiyorum. Bu dükkan ne? Hiç görmedim. (On yıldır o sokakta oturuyorum.) Telefon ettim vazgeçtim kapattım.Ne diyeceğim? Üzülme mi? Nasıl? ‘Hı, tamam iyi ki söyledin, üzülmem.’ dese yeri mi? Nasıl teselli edilir? ‘Şimdi çok rahat ettim.’mi, diyecek?
Başka yakın bir arkadaşımı aradım, üstteki cümleyi paylaşmak için, ulaşamıyorum… Yol uzadı, nereye gidiyordum? Kendi evimi bulmadım, sokağı göremedim. Karşıdan geçiyordum, dikkat de edemedim.Yanında olacağım ameliyatında geçecek, bu daha iyi. Olumlu ol dedim. Bana dense o an sittir derdim, eminim.Anlamsızdı ama anlamlı ne söylenir, bilmiyorum. Bu gece nasıl uyuyor bilmiyorum. Geçecek desem dermen olur mu?
Biz olumlulukla ilgilendiğimizden bizim deneyimlememiz çok mühim. Nötüralize aşıyı kabul ettikten sonra ik 9 ayda olabilir türlü şeyler dedim. Bıla bıla. Tekamül diye konuşurken temakül hakkında konuşmakla olmuyor, dedirtirler bize dedim. Yaşa da gör derler, şimdi konuş derler, bu da onlardan. Yaşayacağız dedim.Eksik hissettim ama bir yandan da Tanrıya güvenimden içim rahat. Bunu ona nasıl yansıtabilirim, bunun derdindeyim.Eğer arkadaşınız kanserin ciddi risklerinden dolayı ve belki de tehditlerinden dolayı üçüncü kez ameliyat masasına yatıyor olsaydı ne derdiniz?
Ben kendimi çok yetersiz hissediyorum. Ne desem yersizmiş gibi, vızıltıymış gibi gelecekmiş gibi. Çok güçlüymüş gibi görünmeye çalışıyor. Üzgün çok üzgün olduğunu biliyorum. Derdim benim bildiklerimi biliyor.

http4.bp.blogspot.com_

Benim bildiklerimi benden biliyorum, bunlar beni de teselli etmezdi. Ki, ameliyat olurken etmedi de… Bir hafta bağıra bağıra ağladım, neden neden diye… mıştım. şimdi onu anlıyorum. Ama nasıl teselli edebieceğimi bilmiyorum çünkü ben kendimi de teselli edememiştim.Nasıl teselli edebilirim, ne onu ikna edebilir, gerçekten bilmiyorum.Bunu bulmaya ihtiyacım var ona bir cümle söylemek yanında olmak içine huzur vermek için. Ona boş laf gelmemesi için ne desem de…