Kadın koşar adımlarla, adamın yanından uzaklaştı, 9-8-7-6-5-4-3-2-1-0, başardı..Şiddetli yağan yağmur, elbisesinden içeri girip teriyle karışmış, sırılsıklam olmuştu..Merdivenlerden indi, sokak çok dar ve karanlıktı..İlk bulduğu duvara yaslanıp derin bir nefes aldı..Kocasını aldatmamıştı..21 yıl önce en temiz duygularla birlikte olduğu adamla yediği akşam yemeğinden sonra onunla sevişmemek için kendini zor tuttu..O, şimdi erkekleri daha iyi anlıyor, baştan çıkmaların, yetersiz aşka ve kusursuz sevgiye bağlı olmadığını, anlık heveslere, ve saniyelere kendini teslim etmek olduğunu, biliyordu..Adam, ona defalarca, kontrollü bir kadın olduğunu, söyledi..Adam, onu iyi tanıyordu, çünkü beraberlikleri boyunca söylediği herşeyin tersini yapan bir kişilikti..Aslında kontrollü değildi, sadece kendi dışında bir kişiye sorumluydu artık..Ve kendine bu evliliği çok yakıştırıyordu..Yaslandığı duvarı tekmeledi..Özgürlüğünden geç de olsa vazgeçmenin, hazımsızlığını yaşadı..İçini cız ettiren tekerlekler açılmış, uçak yerle ”ilk” temasını gerçekleştirmişti. Acaba düşen uçak, eşini aldatan kadın ve adamlarla mı doluydu.. Şşşıttt, kimsenin arkasından konuşulmaz, dedi, kendi iç sesiyle, hissettiklerine kılıf ararken..Gülümsedi, artık eşini herhangi bir yanlışı karşısında, hesap sorma yetkisi vardı, ” Ama ben yapmamıştım”diyebilirdi. Herkese verecek cevaplarımız vardır, ama ya kendimize vereceğimiz cevaplar..”İlk” kelimesi ne çok şey ifade etti o an, ilk bakış, ilk öpücük, ilk teklif, ilk eş, son gülüş, son yemek, son şarkı, birlikte martılara atılan son simit, ve son Hoşçakal..- Hoşgeldin, sevgilim, seni çok özledim..- Ben de Sevgilim..