‘Hiçbirşey değişmeyecek. Hala senin annen ve babanız.’… Hala mı? Nasıl yani?! Zaten annem ve babam değil misiniz siz? ‘Hala’ diye üzerine basmakla, hiç aklımda olmayan şeyleri düşünmeye zorlamış olmuyor musunuz beni? Zaten varsanız, neden varolduğunuzu vurguluyorsunuz ki?!Hani önceden defalarca seyrettiğimiz izlenimi uyandıran filmler vardır. Evet… Film yenidir. Yapım tarihi çok yakındır. Ama diğer pekçok filmdeki aynı şeyi anlatıyordur. Aslında hiçbirşey anlatmıyordur ya… Zaten onu aynı yapan da bu anlamsızlığıdır.İşte şu an tıpkı böyle filmlerden birini izler gibiydi. Boşanmak üzere olan ebeveynlerin, çocuğun darmadağın etmek üzere oldukları hayatını, ellerinden geldiğince toparlamaya çalışacaklarını söyledikleri o filmlerden…’Hiç dağıtmasanız, olmaz mı?’ deme gibi bir hakkı bulunmadığını da belirtmiş oluyorlardı böylece. Kendi hayatının merkezine O’nu değil kendilerini oturtuyorlardı. ‘Bu bizim hayatımız… Senin özerk bir hayatın olduğunu mu sanmıştın yoksa?!’ diyorlardı yani.‘Ama ben her sabah kahvaltıda ikinizi de görmek istiyorum.’ gibi çok masum ve doğal bir cümleyi bile yasak haline getiren bir kesinlikle söylüyorlardı üstelik bunları.Karar verilmişti. Ama taraflardan birine hiç danışılmadan… Üç kişi adına ikisi tarafından… Üstelik de danışılmayan taraf, en çok danışılması gerekendi. Karara neden olan o belirsiz durum herneyse, onunla ilgili en küçük bir sorumluluk taşımayan… ama yine de en ağır cezaya kendisi çaptırılan taraf…’Peki!’ dedi.’Efendim?!”Peki dedim. Sorun yok yani. Siz kararınızı bildirdiniz. Ben de verebileceğim tek karşılığı verdim. Tamam mı? Gidebilir miyim?”Şey… Kahvaltı etmedin. Hemen hazırlarım şimdi.’ dedi annesi.Babasına kaydı bakışları. O da bulunacak mıydı sofrada? Son bir kez… Gazetesine göz gezdirirken, el yordamıyla çay bardağını bulmaya çalışacak mıydı?.. Ve sadece orada gazetesini okuyup çayını yudumlamasıyla bile kocaman bir kanat olacak mıydı onlara?Evet… Babası masaya çoktan yönelmişti bile. Bir kez daha, son da olsa hepbirlikte olacaklardı bu sofrada. Son bir kez ‘aile’ olacaklardı.