Gene akşam oldu…Vakit git vakti.Kalsan bi türlü,Gitmesen de hiç olmaz ki…Gidiyorsun gitmesine sorun değil deGeride bıraktıkların ne olacak şimdi.Daldaki yaprak, hemen yanındaki çiçekEsen yel, uçan kelebek…Hep sen, hep sen, ille de sen.Korkuyorum sesini duyamamaktan,Korkuyorum Saçına dokunamamaktan,Korkuyorum o gül yüzüne doyamamaktan,Korkuyorum bu gitmelerin sonundan…Sevmiyorum bi türlü gitme vakitleriniÇaresizim kal da diyemiyorum.Her veda busesinin ardından,Yine ahşap kapılı meyhaneye gidiyorum.Tahta masadaki yerim hep hazır.Meyhaneci de alıştı, beni iyi tanır.Her yudum çekişte derin bir sessizlik sonrası…Bu deli yürek ille de sen diye bağırır.Böyle yapmakla unuttuğumu zannediyorum.Biliyorum aslında sadece kendimi avutuyorum.Ayıkınca halime bakıp acıyorum aslında,Var mısın be güzelim:Bir daha gitmemecesine,Sonuna kadar mücadeleye,Sevgimizi haykırmaya,Aşkımızı tüm cihana yaymaya,Yemin edelim, söz verelim, ant içelim birlikte…Bu sevdayı ölene kadar yaşatmaya.