yaprağın titremesiyle uyandım ağır uykumdanbir baktım ki gözlerin değmiş penceremeyanımdaki mendilden medet umup sildim izleriniumarsız tavırların parmağımdaki bir ipunutmak istemeyişimden senibir gece yarısıilk defa dökülmüştü dudaklarından sevginilk defa böyle bakıyordu gözlerinve son defa tuttu ellerimi ellerinkan ter için de uyanırken anladımben sildim gözlerini aynamdanben yok ettim seni varlığımdan’ can ‘ mışsında haberi yok canımın canından
