merhaba arkadaşlar,beni bir yazı çok etkiledi.sevmek, hoşlanmak çok güzel bişey.yerinde ve sahibini bulursa dahada güzeldir.bir kardeşimiz bu duygusunu açmış, tebrik ediyorum kendisini.sevmek öyle güzel bişey ki hani bir çiçeğe bakmak,havayı solumak, bir denizi izlemek bile farklıdır.zaman geçmek bilmez,saatler sanki yerindedir.bazen düşünüyorumda günümüzde sevgi ne kadar önemli, hayatımızda ne kadar yer verir ne kadar öncelik tanıyabiliriz.geldiğinde hemen buyur hoş geldinmi deriz yoksa nerdeydin şimdiye kadar yada çek git basımdan ben artık bıktım mı deriz.sevgi fedakarlık ister, karşılık beklemeden sevgi sevgiyi bekler.dediğim gibi yerinde ve gerçek olan sevgi öyle güzeldirki, herseye değer..size yıllar önce bir radyo proğramında dinlemiş olduğum bir hikayeyi aktarmak istiyorum.İngiltere prensi halkdan bir kıza aşık olmuş,sarayda herkes buna karşı çıkmış kesinlikle almıycaksın demişler.prens o kadar üzülmüş ki ne yapacağını bilememiş.ve birgün karar alınmış sarayda, ya tahtın ,yada sevdiğin insan demişler.prens sakin ve başı dik olarak demiş ki ; ben sevdiğim kadınım olmadan tahtı neyleyim ,alın sizin olsun küçük ama sevgi dolu sarayımı isterim demiş ve halkdan olan kızla evlenmiş..umarım sizi çok sıkmamışımdır.sevgilerimle..
