sırrımı çaldın farkında bile değilsin,susmak değil aslında uzaklaşan ayak sesleri kadar düşlerim,herakleitos’un tezini çürüten ,aynı düşleri defalarca yıkayan sessiz sağnağım,ve kırmamaya çalıştığım bir kalp biteviye mağrur,aklımda değil ismi sevdiğim oyunun!çok zaman geçti o gözler artık yok.belki sen baksan olur hoyratlığı göz-bebeklerinin..bebeğim,ne zaman gözlerini görsem gördüğüm şeylerden utanıyorum,iki yalnız sen ve ben,ulaşmaya çalıştıkça sema ya yukseliyor daha daha bulutlar,hem arındırıyor bu serkeş halimi,hem filizleniyorum sana…sema..ve yer ve ben ve birtek sırlarımda sen,sırlarımı çaldın..farkında değilsin…geri ver ilk ürperişlerimi ruhumun….