En sonunda “Madem öyle, çalışırken kulaklığımı takar, başlatır bir sesli kitap, her gün parça parça, klasikleri bitiririm.” diye düşündüm.
Tabii aslen amme hizmeti olması amacıyla ortaya çıkan “sesli kitap” mevzuu rating/hit/üye meselesine dönüşmüş, orada da zümreleşmişiz. Eskiden böyle “özgür paylaşım” hesabı siteler vardı; erişemedim.sonra karşıma kültür bakanlığı’nın sesli kitap sitesi çıktı. Milli Kütüphane, çağı yakalamış, sesli kitapları koymuş siteye. Genelde, telif hakkı olmayan klasikler. Öyle sevindim, heyecandım sorma.Tam okuyacaktım ki;
İnternet formunu doldur ama engelli olduğunu belgele
ekranı ile karşılaştım. Buradaki metni aynen alıntılıyorum:
Görme engelli vatandaşlarımızın Sesli Kitap arşivi hizmetimizden faydalanabilmesi için 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun Ek 11 nci maddesince aşağıdaki üyelik formunu doldurduktan sonra, görme engelli olduklarını belirten kimlik veya raporlarını +90 312 2230451 numaralı faksımıza ulaştırmaları gerekmektedir. Bilgiler elimize ulaştıktan sonra üyeliğiniz aktifleştirilecektir.
Tabii bir hayal kırıklığı yaşadım. İkincisi duygu karmaşası, üçüncüsü “hay bin kunduz…”, dördüncüsü distopya, en sonunda pes. Şu yüzden…Kültür Bakanlığı, sesli kitap okuyabilmek için görme engelli olma şartı koymuş. Yani “engelli olmayan bir insanın sesli kitapla ne işi olur?” diye düşünüyor ve bu bilgiyi, yaptığı ayrımdan dolayı bana layık görmüyor. Evet, telif kanunu var ama telifsiz kitapları da açmıyor.Sonra görme engelli olsam bile, önce bu formu doldurabilmem gerekiyor. Yani görme engelli bir insan olarak bu açıklamayı okuyup, yapmam gerekenleri anlamam ve bürokratik işlemleri halletmeye niyetlenmem lâzım.Hadi diyelim ki, benim sesli kitap dinleyemememe çok kederlenen bir arkadaş siteyi fark etti, formu da o doldurdu. Lakin bir internet sitesine girmek için koyulan form bu şekilde mi işlemelidir? O zaman form niye var?Formu bırakıp evrakla başvursan “Git formu doldur, öyle gel.” diyeceklerinden emin gibiyim. Ayrıca vatandaşlık numaramı alan devlet benim engelli olduğumu anlayamıyor, bi de bunu belgeleyeceğim, gidip rapor alacağım, bunu fakslayacağım, belge eksik çıkacak vesaire. İnternet sitesine için evraklarla boğuş dur.Ben bunun böyle olmaması gerektiğini düşünüyorum. Garip geldiği için buraya bunu not etmek istedim. Ama siz ne düşünüyorsunuz onu da merak ediyorum… Bu olaydaki diğer iki garipliği fark edebilecek misiniz? Sizce bu olayda daha kaç yanlış var? Burada benim böyle düşünürken yaptığım yanlış nedir? Bu durumun benzerleri var mıdır? Milli Kütüphane neleri kimlerle paylaşmakta, nelerin kimlerle paylaşılmasını engellemektedir?Sonuç: Başka şeyler sesini kıstığı için şimdilik sesli kitap konusunu erteledim.
yorumlar
okumaya niyetli olmayan sevgili vatandaşımız bir yolunu bulup bu kitabı okudum diyecek illa ki ..yurdum insanı üst geçitlerdeki özürlü asansörünü bile-evet ben özürlüyüm ,beyin özürlü ! varmı itirazı olan?deyip durumu tii ye alacak kadar rahat iken ..
cümle aileme duyurulur bürokirasının gerçeği budur.
daha adında “özürlüler idaresi” gibi hem kendi içinde kısırdöngü hem özürlü hem de idareci olmaktan uzaklaşamayan bir zihniyet – bir kontrol saplantısı anlayışından daha başka ne beklenir ki?engel tanımını bir türlü anlayamadılar. anlayamadıkları için de engel yaratmaktan ziyade yaptıkları da başka birşey yok.