Bir tablo çizdim kendime,Üstünde hayata dair her şey olan.Bütün renkler vardı üstünde,Ve onların her tonu..Son rütuşunu yaptım resmimin,Resmin tamamını değiştirecek olanTek rengi sürdüm.Her yerine..Sarıyı.Kapkara olan tablo birden aydınlandı.Güneş doğdu resmime.Daha önce çizdiklerim canlandı.Yeniden hayat buldular.Her rengin bir karakteri vardı.Benim resmimde en karakterli renk sarıydı.O resmi resim yapan,Neşelendiren,Hayat veren,Aydınlatan..Benim resmimde bu kadar öneme sahip olanSarı,Bu resmin bir parçası olmayı bırakıp,Resmi kabusa dönüştürmek istiyorsa,Oturup o kabusu yaşamaktan başkaNe yapabilirim?Dengeyi tutturamadım diğer renklerde,Değerini unuttum bazen sarımın,Diğer renklerle karıştırıp onu,Anlamsız renkler yarattım.Kendi yaptığım resmi, yine ben kararttım.Bitmedi hala yaşanması gereken karanlıklar..
yorumlar
sarısı bol olan bir yaşam dilerim, sizi güneşle rekabete sokan.
sarı en sevdiğim renktir benim, anlaşılmıştır zaten. şu sıralar pek sarı yok malesef. genellikle kapkara. sağolun yine de.
bu günler de geçer kara ansızın sarıya dönüverir.
her şey geçici evet. hem malesef hem de iyi ki.
bazen sari sandiklarin siyah cikar. bence sen sarini daha bulamamissin. buldugunu sanmissin.
hipangelin şiirlerinden hafif kitlencek şimdi:)
avni bey belki oyledir. bilemiyorum. ama tahmin ettigim ve hayalimdeki gibi bi sari degil bu. haklisinizdir belki de.
güzel bir şiir. her ne kadar şiir sevmesem de pek . sarıyı çocukken çok severdim.
tesekkurler.
bunu şiir olarak değil de düz yazı olarak yazsaydın daha makbul olurdu. içerik gayet güzel ve hoş bir anlatım.. yüreğine sağilık.
genelde duz bir sekilde yazmayi sevmiyorum. bu yazdigim aslinda siir degil, bende siir oldugunu iddia etmedim. sadece bu sekilde yazmayi cok seviyorum. cok tesekkurler.