Geçen gün sevgilimle hakkında hiç birşey bilmediğimiz bir filme gittik. Şovalye (A Knight’s Tale)…
Filmde sıkılmamamın tek nedeni olayın 15.yy’da geçmesiydi. Fakat sanırım küçükler içindi bu film ve çocuklar deliler gibi eğleniyorlardı…
Kadıköy Süreyya Sinemasında gitmiştik filme. İlk 12 yaşımdayken Home Alone’a gitmiştim Süreyya’da. Nasıl etkilenmiştim anlatamam. Büyülenmiştim, inanılmazdı. Daha sonra Terminator, hele Ninja Kaplumbağalar en sevdiğimiz kahramanlardı. Hatta Ninja Kamplumbağalar’ın Star1’de çizgi filmi vardı da arkadaşımla ezberlemiştik giriş şarkısını :))
Geçen gün uzandım şöyle bir TV’ye bakayım dedim. Fakat o da ne? Ninja Kamplumbağalar! Uzandım yatağıma, aldım kucağıma en sevdiğim yastığımı amma velakin 10 dakika dayanamadım :/ Çok sıkıldım ve sıkıntıdan yatakta dönüp durdum…
Sanırım büyümeye başlamıştık :))
yorumlar
evet tam benim için, ben çok eğlendim, kızıl saçlı bi eleman vardı beni ikiye yardı. onun yüz ifadelerini izlemekten pek çok şeyi kaçırdım. mutlaka komedi filmi çekmeli o adam..
peki neden başta teenage mutant “hero” turtles olduklarını bilen var mı? ben çok takmıştım bir ara ona,..
benzer birşey de simpsons,.. bir sitede simpsons vd south park oylaması vardı da, simpsons sürünüyodu,.. ben de anlayamıyordum, bu eciş bücüş(?) şeyler nasıl yani diye,.. ama simpsons hala çok keyifli olmakla beraber eskisi kadar keyif vermiyor,..
sanırım bu bir “vizyon” meselesi,.. yani yeni ürünler gelip vizyonumuzu geliştirdikçe biz eskilere burun çeviriyoruz,.. mesela sevimli cadı tekrar yayınlanıyor, kim seyreder ki allahaşkına şimdi? yada makgayvırı aynı tadı alıp izleyen var mı?