korkularımdan sıyrılabilseydimbir an olsunkarmakarışık zihnimi,hep yenik çıktığım savaşlardan yorgun düşmüş benliğimimaskelerimi, anlamsız zırhlarımı çıkarıpzamansızlıklarla, çekingenliklerle kemirilmiş yüreğimiortaya koyupkalbime dur demek yerine her seferindedilime gelenlere,gelipte diyemediklerimi, dillendiremediklerimi hislerime prangalar vurmak yerineseni kaybetmekten korkmadananlatabilseydim keşke herşeyianlatsam anlatabilsemve herşeyden sonrasındaya çekip gitsem bu şehirdenya da bir olsa yollarımız ebediyete değin..hani derler ya, ya adam gibi söyle herşeyiya sus ve ömür boyu pişmanlıklar paralasın seniya da çek git..işte öyle umursamadan hiçbirşeyibildiklerimi ve bilmediklerimi unutuphudutsuzca ve özgürce bırakabilsem kendimigözlerinden içeri yürüsem yüreğine doğru