Yaraların var senin. Çok geçmemiş üzerinden… Henüz dağlanmamış… Ya olur da yanlışlıkla dokunursam onlardan birine?!.. İstemeden sızlatırsam içini?.. Tek bir kelime ya da ne bileyim, öylesine bir gülüşle seni çok gerilere götürürsem?..Çok öncelerine… Benim, yaşamında olmadığım bir zamana yani… Sen o yaralardan birini daha yeni edinmiş, taze taze sızlarken yaran… Bense senden çok uzaklarda, içimde koca bir boşluk, bilmeden onu doldurmanı beklerken…İşte o zamanlara götürürsem seni bilmeden… Ya kızarsan bana?!.. Kalbinden söküp atarsan beni çok uzaklara?!.. Yerime koca bir öfkeyi koyarsan?.. Ne yaparım ben?!Öyle birşey var ki sende, ellerine dokunmama engel… Gözlerin bana yöneldiğinde, göremiyorum o şeyi. Bu yüzden, hep gözlerime bak, istiyorum. Çünkü o şey, ancak o zaman yerini başka birşeye bırakabiliyor. Gözlerin sıcacık bakıyor. Ellerine uzanmaktan korkmuyorum. Biliyorum çünkü, onlar da sıcak…Ama bana bakmadığında… Ya da şöyle diyeyim;
gözlerime gerçekten bakmadığında… Onların ta içine girmeden, oralardan birşeyleri çekip çıkarmadan, sadece öylesine baktığında… Gözlerin buz kesiyor bir anda. Ellerin de onlarla birlikte soğuyor. Dokunmasam da onlara, hissedebiliyorum soğuğu.Artık ben olmuyorum gözlerinde. Yerimi ‘o şey’ alıyor. Ne olduğunu çözemediğim… Öfke gibi… Nefret gibi… Sana sormaktan korkuyorum onları. Daha çok sızlamasın diye yaraların, onlar hiç yokmuş gibi davranıyorum.Bu yüzden hiç dokunamıyorum sana. Sen sakladıkça yaralarını, hiçbir zaman da dokunamayacağım. Hep yarım kalacak birşeyler! Sen hep yarım kalacaksın!Bu yüzden, saklama benden yaralarını! Bırak, teker teker göreyim hepsini… Yerlerini bileyim… Ki şimdiki gibi acıtmaktan böylesine korkmayayım canını. Ellerini sıkı sıkı tutabileyim. Eksik kalmasın aşkımız. Sana gerçekten dokunabileyim.
yorumlar
herkes birazcık saklar yaralarını aslında mavilikler ta ki güvenip inana dek. ki kanımda bazen saklamak da ya da göstermeye acele etmemekte daha iyidir.sen yaralarını gösterince gelir en çok ordan vururlar seni. yazıyala ilgisiz gibi görünse de yorumum aslında bu yazının ta içinde….
Yaralarını bilipte saklayanlardan sakının. Anlatmıyorlarsa ya emin değillerdir ya da anlatmak istedikleri şeyin dışında kalmak istiyorlardır..Yazı okunmaya değer.
Keşke yaralarımızı göstermekten zerre kadar korkmayacak kadar güvenebilsek insanlara. Kimsenin, zayıf yönlerimizi kullanarak bizi yaralamayacağına emin olabilsek!
ya bugün peş peşe ne kadar güzel yazılar çıkmış. hafifin ender günlerinden biri demekmavilikler, hep bilmek isteriz değil mi sahiplendiğimiz hayatın yaralarını sızılarını anlatmadıklarını… ne güzel dile getirmişsin bu duyguyu:)bravo gerçekten
”Saklamanın yararları” olarak okudum yazıyı iyi mi, oldukça duygusal yazılmış..
sakladığın şeyin ne olduğuna bağlıbazen saklamak da iyi olabilirfazla kiloları mesela:)
yazıların ne kadar duygu dolu mavilikler. çok hoş anlatmışsın beğendim
Güzel görüşleriniz için hepinize çok teşekkürler.
!!!!!!!!