Zehirli tarafımdan kalkmışım bugün.Telefona saldırıp bütün kızgınlığımı ondan çıkarmamak için zor tutuyorum kendimi. Delicesine istiyorum onunla konuşmayı ama yapmıyorum inat değil mi? Hem kendimi yeterince onursuzlaştırdım daha fazlasına gerek yok. İçimdeki bu bastırılmaz his yüzünden olmadık şeyler yapıyorum (siteye bugün üye olup iki dakikada en gereksiz, insanların en ilgilenmediği konu hakkında yazı yazmak gibi) uff biliyorumki içimdeki bu his onunla konuşmadıkça geçmeyecek 🙁 onu ararsamda pişmanlığım geçmeyecek. Şu herşeye iyi gelen zaman böyle durumlarda neden daha yavaş ilerler anlamıyorum….
