Yine Mezarına Geldim…Elim, gözüm, arkadaşımdın, beni kimlere bıraktın! Mezar taşına elimi sürdüm, saçını okşarmış gibi hissettin mi? Suyunu dökerken sağındaki ve solundaki komşularına da döktüm, onlara da okudum. “Yaşarken çevresindekilere hep sahip çıktı, korudu kolladı” dedim ve senin için komşularını da ben kolladım.Bak yine ben geldim sana, çok özledim anlasana. Gidişini kabullenmek zaman alıyor, kolay sanma. Çok dua ettim orada rahat olman için, gün içinde defalarca anıyorum seni sessiz sessiz ve kimsesiz. Yokluğuna alışamadım hala içimin yangını da sönmüyor. Zamanla biliyorum zamanla ama daha kaç zaman lazım, sol yanım çürüyor.Sıkıntılarımı anlattım sana, üzülmemişsindir inşallah. Ben üstesinden gelirim, bilirsin beni. Tek senin yokluğunun üstesinden gelemedim. Zamanla zamanla…Hiç gitmek istemiyorum yanından, bak kaç saat oldu, güneş bile bıraktı gitti ben gidemiyorum hala. Sen burada kalmaya devam ederken seni burada bırakıp gitmek zor geliyor. Benim gelmemi bekleyen de yok artık. Karanlıktan korkmasam gece de yanında kalırdım.Karanlık çökmeden gideyim de benim için endişelenme ama en kısa sürede yine geleceğim beni bekle sakın bir yere gitme…