Bir gece daha çöktü üstüme…Ay ışığı kayıtsız, yıldızlar bir nebze.Kaygılarım var senden kalanGülmelerimle değil, gözyaşlarımla barışmışlığım.Sesine yakalanmışlığım var sessizce;Kolayca kandırdığın çocukluğumYağmur nemlisi küresel günceliklerim.Ürkek susmalarım var suskunluğundaGözlerini kaçırmışlığınVe yüreğime sataşmışlığın…Denizlerim var yosun kokan burcu burcuVe bir güneş doğuşu kadar sabahım.Kısıtlı aydınlıklarım, çoğul karanlıklarım.Tadı yok zamanın!Yelkovan akreple barışmadı hiçSararmış takvim yapraklarında şiirlerim.Açılmamış parantezlerim,Kapanmamış yaralarımdı arta kalanPeşi sıra kuruldu yaşam sahneleri.Yalındı gördüklerim.Gidemediğim her yerde sen vardın;Ürkek güvercin postalarından haber alışlarımda…Bende hiç olmadın oysa!En çok neydik vefa uzakken?Mecal yokken adım atmaya…Umuda bilet ararken…Neydik?