Bir gece daha çöktü üstüme…Ay ışığı kayıtsız, yıldızlar bir nebze.Kaygılarım var senden kalanGülmelerimle değil, gözyaşlarımla barışmışlığım.Sesine yakalanmışlığım var sessizce;Kolayca kandırdığın çocukluğumYağmur nemlisi küresel günceliklerim.Ürkek susmalarım var suskunluğundaGözlerini kaçırmışlığınVe yüreğime sataşmışlığın…Denizlerim var yosun kokan burcu burcuVe bir güneş doğuşu kadar sabahım.Kısıtlı aydınlıklarım, çoğul karanlıklarım.Tadı yok zamanın!Yelkovan akreple barışmadı hiçSararmış takvim yapraklarında şiirlerim.Açılmamış parantezlerim,Kapanmamış yaralarımdı arta kalanPeşi sıra kuruldu yaşam sahneleri.Yalındı gördüklerim.Gidemediğim her yerde sen vardın;Ürkek güvercin postalarından haber alışlarımda…Bende hiç olmadın oysa!En çok neydik vefa uzakken?Mecal yokken adım atmaya…Umuda bilet ararken…Neydik?
yorumlar
bir aşkı bu kadar duru sözlerle bir de şiir haline getirip anlatmak maharet gerektirir. kalemine sağlık pelitas.
@pelitas’ın her zaman ki haliii..
Eline yüregine saglik Pelitas’im…
Güzel anlatım Pelitas. Ellerine sağlık.
çok şık…
Neydi(m)?Kimi zaman kafesteki bülbül sesi, kimi zaman da iki büklüm kaygıların müdavimiydim. Kimi zaman hüzünlü şarkıların; “batıyor ama acıtmıyor sevdan” nakaratlarında hayal kahramanı; kimi zaman da bir tebessüm sarmalıydım. Kimi zaman nice dehlizlerde çıkış yolu aradım pusulasız. Kimi zaman da mutluluğun verdiği randevulara sadık kaldım. Tevekkül içinde bekleyişlerle geçti kimi zaman. Hem kendime uzak hem de yakındım. Sevgiydim en çok… Senden gelen her inciden sonra, “iki nokta üstüste kapa parantez” ikilisinin ekrana yansımasıydım sevgili Proksima:)Hamiş: Folklorik meteorolojisi takvimine göre toprak bayramına rast gelmiş yorumun. O yazıdan da iyi ki faydalanmışım. Yoksa kendi kendime 4. cemre Proksimanın yüreğine düşmüşte klavye vasıtası ile bize misafir olmuş diye düşünecektim:)Duyu organlarınız, acı kisvesi altında hiçbir tat almasın sevgili Proksima.
Paylaşımınız için teşekkür ederim.
Tebessüm tanımı fevkalade pelitaşne güzel, içine sığamadığımız dünyamızın an gelip ufalandığı devasal hüzünleri süpürüvermişsiniz zamanın ayakları altına doğru:)
Ben teşekkür ederim Fevkulbeser…Sağ ol Dejavuu… Hüzünlerin, insanoğlu kadar devasal olmaması gerekirdi, süpürüverdik:)Absence, TSB size de teşekkürler…
özlemişim böyle güzel anlatımları. tekrar karşılaşmak güzel oldu 🙂
Sana güzel duygular yaşatacaksa; her özlediğin şeyle tekrar tekrar karşılaşman dileğiyle sevgili Puella:)
sayfaların örttüğü bu güzel şiiri tekrardan karşımıza çıkarttığı için ben de proksimaya teşekkür ederim.