TLTRile birlikte, karizma yoğunluklu bir Mazhar Alanson rüzgârı esmeye başladı ki saçımızı pencereden dışarı uzatıp derin bir nefes çekelim içimize. Nev’i şahsına münhasır Alanson Bey, gazetelerin haftasonu eklerinde, TV’de, sokakta, imza gününde karşımıza çıkı-çıkıveriyor. Halkla ilişkiler bu olsa gerek, bayağı bir ilişkiye geçiyor bizimle. Röportajlarında da bir hayli eğleniyor sanırım. Konuşurken Leonard Cohen ya da Tom Waits’i anımsatıyor sanki. C.Y. reklam malzemesi gibi kalmış yanında, baba-oğul sıcaklığı geriye çekilmiş gibi. Neyse; “Benim hâla umudum var..”