bildirgec.org

çok haklısınız efendim.milliyet şuuru derken böyle bir hataya düşmek abes.(bu yazıdada olacak ama siz yine sabredin)müsait bir zamanda türkçe öğreneceğim.sahte hümanistlerimiz yine işbaşında.meryem olayından bahsederken ki alaycı tavrı komik mi abes mi anlayamadım.ama gelecekteki ateist hümanizm tabirinde haklılık payı çok .şimdi hümanizmayı athelik ve müslümanlıkla mı suçlayacağız? belki diyorum hakate bey(?) İslamdaki saygıyı görererk böyle bir şey söylemiş olabilir.aslında bende aynı şeyi düşünüyorum. hümaniz hakkında bir yazı yazmak istiyordum ama sonraya kaldı.renan dı sanırım “geleceğin dini katıksız bir hümanizm olacak” diyen.gün geçtikte sayıları artmakta ama yinede eksikleri var.saygıdan bahsederken hakate gibi farkında olmasalarda saygısızlık yapabiliyorlar.(yada bana öyle geliyor).sabrı takdire şayan karabatak beyin gösterdiği tavırı hümanizm olarak mı adlandıracağız? eğer böyle dersek aynı tavrı tavsiye eden islama saygısızlık olmaz mı?olaya sarkac bey farklı bir yorum getirmiş.ilk bakışta pekte gerçekçi bulmadığım bu fikirde aklımızın bir köşesinde bulunmalı.ve şahsımla ilgili şikayetler.hayata dar açıdan baktığımı çoğu kişi söylediğine göre haklılar galiba.bunlar kişinin azmi ve olanaklarıyla ilgili.imkan yok desem yalan söylemiş olurum.tembelim galiba.

Eğer bu dini savunmak, benim gibi ilmi ve fikri kıt kişilere kaldıysa ne fena.Öncelikle Goethenin birkaç birkaç sözünü biraz çarpıtıp kendime hizmet ettireyim.Kendi yağı ile kavrulan, bırakın halktan bir zatı, bir dahi bile yok.Ben ne yaptım, kiminden kıyasları, kiminden mefhumları alıp bir yazı yazmaya çalıştım.Gördüklerimi, duyduklarımı bir araya getirmeye çalışım.Ben bu yazıyı belki bir elin parmaklarını geçmeyecek kitaplar sayesinde yazdım.O kitaplar kaç kitap sayesinde yazıldı?Benim trajedim üçüncü dünya ülkesinin(?) üçüncü tip gençliğinin(!?) trajedisi.Belkide komedisi. Sunacak farklı bir fikrim yok.Ama belki sizin farklı bir şeyler bulmanıza yardımcı olur.1.Cemiyyet hayatına karışmış dini düşünce ve metot, cemiyetin gelişmesini önliyen zincir gibi imiş.İslam peygamberi hz. Muhammed (s.a.v)”hiç ölmiyecekmiş gibi dünya işlerine çalışınız”buyuruyor.İmamı Menavinin bildirdiği bir hadisi şerifde”hikmet , fen bilgileri müminin kaybettiği malıdır.nerede bulursa alsın!” buyuruyor.İslam dininin cemiyetlerin kalkınmasını desteklediğini,medeniyete ışık tutuğunu, dost düşman bütün ilim adamları söz birliği ile söylemektedir.Mesela ingiliz lordlarından jon Davenport, Londrada basılan, türkçesi “hz.Muhammed ve kuranı kerim” ismindeki kitabında, ikinci kısmın ikinci faslı, birinci sahifesinde,”ilme ve irfana, müslümanlardan daha derin saygı gösteren bir millet gelmemiştir” sözü ile başlıyarak İslamiyetin cemiyetlerin ilerlemesine, yükselmesine önderlik ettiğini, misallerle,vesikalarla uzun uzun anlatmaktadır.Amerikada teksas teknik üniversitesi profosörlerinden ,Amerikan tarihçisi Dr. Kiris Traglor 1972 senesinde büyük bir topluluğa yaptığı konuşmasında, “Avrupa rönesansının ilham ve gelişme kaynağının İslamiyet olduğunu ,müslümanların İspanyaya ve Sicilyaya gelerek, bü günkü modern teknik ve geişmenin temellerini attıklarını ,fende ilerlemenin, kimyada,tıpta, astronomide, denizcilikte,coğrafyada, kartografya ve matemetikte terakki etmekle mümkün olduğunu söylemiş, bu bilgileri,Avrupaya,Kuzey Afrika ve İspanya yolu ile müslümanların getirdiklerini bildirmiştir.Eğer müslümanlar bilgilerini kıymetli tişre kağıtlara ve papirüslere yazmasalardı, bu günkü modern basın nasıl meydana gelirdi ve faydalı olabilirdi “demiştir.Bu yazı Pakistanda çıkan, haftalık “islam dünyası”gazetesinin, 26 Ağuıstos 1972 tarihli sayısında mevcuttur.İlimde, kuru bir etiketten başka nasibi olmayan bir kişi bu hakikati elbette örtemez (ve anlayamaz).Güneş balçıkla sıvanmaz.2.Laikliği din düşmanlığı olarak kullanan ve bu kelimenin gölgesi altında İslamiyeti karalamaya çalışan kişinin cahilliğini anlamaya luzum yok3.Halkı, hala İslamın kanaatkarlık felsefesi ile uyutup ferdleri, haklarını istemez hale getirmekten ümitleniyor.Kanaatkarlık aslında bir istismar bezirganlığının ifadesi imiş de İslamcılar bu bezirgenlığı propagandasını yapıyorlarmış.İslamın kanaatkarlık felsefesi demek gibi saçma söz az bulunur.İslamda felsefenin olmayacağını her müslüman bilir.O konuya hiç girmeyelim.İslam düşmanları, asırlardan beri, din adamı şekline girip, tahribatını din adamı maskesi altında yapıyorlardı.Bu gün ise, meslek, sanat adı verilen kılıklara giriyorlar, geçer akçe olan bir etiket elde ederek saldırıyorlar.Kanaatkarlığı, yalnız İslamiyet değil, her milletin ahlak kitapları över.Kanaat demek, bazı ahmakların uydurduğu gibi, hakkından vaz geçmek,uyuşuk olmak değildir.Kanaat;(noktalı virgülden sonra boşluk koymayanları sevmiyorlarmış) hakkına, kazandığına razı olup, başkasının hakkına saldırmamak demektir.Bu ise insanları uyuşturmaz, çalışmaya, ilerlemeye teşvik eder.İslam dini bu gibi kimselerin dolaylı olarak, müslümanlara isnad ettikleri köleliği savunmaz. Köle azad etmeyi emreder.Kölelik İslamda değil dikta rejimlerde olur.Ahiretin varlığına inanmak, cemiyetlerde, memleketlerde; nizama, adalete, sevişmeye, birleşmeye sebep olmaktadır.Faideli şeylere inanmak elbette iyidir.Senetsiz, dayanaksız ve faydasız şeyden kaçınmak ise, akla uygun ve lazımdır.İslamiyet istismar edilmeyi, hakkını aramamayı reddeder.İstismarcılık günah olduğu gibi, kendi zararına razı olmakta caiz görülmemektedir.İslamiyette, cahillik, tenbellik, hakkını aramamak, aldanmak özür değil suçtur.”Zararına razı olana acınmaz “ sözü meşhurdur.İslamiyette istismarcılık nasıl olur? İlmi ve vicdanı (papağanlığını yaptığım şey) olan bunu nasıl söyler?4.Doğu, dine gömülüp afyonlaşmış,uyuşuk olmuş, iman sahibi olmak esirlik imiş.İslamiyetin aktif,çalışkan,adil, kahraman milletler meydana getirdiğini(başta Türk Milleti ) ve Eshabı kiramın üstünlüklerini.tarih(mümkünse deforme olmamış olsun) okuyan açıkça görür.Ne yazık ki , kör olan güneşi göremez.Körün görmemesi, güneş için kusur mu? Bir kötü kimsenin İslamiyete saldırmasına şaşılmaz.Bu yersiz iftiraları doğru sanıp, aldanarak felakete düşenlere şaşılır.Kör olan güneşin varlığını anlar mı? Safrası, karaciğeri bozuk olana, şekerin tatlı olduğunu anlatmak fayda verir mi? Cemil Meriç”Domuzlar kutsal kitaplarla beslenmez” diyor.haklı değil mi?Bu iftiralara cevap vermek başkasının bunlara aldanmasını önlemek içindir.ilaç, hastaları korumak içindir.Ölüleri diriltmek için değil.Hz.Muhammed “şan, şeref ve üstünlük, mal ile değil, ilim ve irfan ile ölçülür”demiş.Davenport gibi müslüman olmayan tarafsız yazarlar vicdanaları ile diyorki, “Batıda Endülüs müslümanları, ilim, fen tohumları saçarken, doğuda Mahmud-i Gaznevi ilim irfen yayıyordu.Memleketi, fen adamlarının kaynağı olmuştu.İslam hükümdarı, üretimi arttırıyor, kaynaklardan topladığı serveti iyi yerlerde memleketin ilerlemesinde kullanıyordu.Doğuda huzur, medeniyet böyle ilerlerken, Frananın yedinci Louis’i Vitri şehrini ele geçirince yaktı.Binüçyüz insanda beraber yanmıştı.O zaman İngilterede iç savaşlar ölüm saçıyordu.Toprak ekilmemiş her şey tahrib edilmişti..Ondördüncü asırda, İngiliz,Fransız muharebeleri o kadar feci, o kadar yıkıcı idi ki, tarihte benzeri görülmemişti.Doğuda , İslam memleketlerinmde ise 752( miladi 1351 de) Dehli hükümdarı olan üçüncü Firuz Şah Tuğluk, ölüm tarihi olan 790(hangi takvim bu) senesine kadar, nehrler üzerinde elli sed, kırk cami, otuz mekteb, yüz han, yüz hastahane, yüz hamam, yüzelli köprü yaptı.Hindistanda Şah Cihan’ın bütün memleketi huzur ve saadet içinde idi…5.Din bir kaderciliğin ifadesi imiş.Ezilenleri, açları uyuşturan bir ahiret fikri imiş.Yine din, ahiret nimetlerini dünyada fazla istememek için miş.Yaşamak sevinci ve ihtiyacı, kanaatçılığı ve kaderciliği parçalamış ve daha iyi ve daha çok kazanmak için mücadeleyi doyurmuş.Dinler, donmuş, kalaıplaşmış adetlere bağlı sistemlere karşı olanlardan korkarlarmış.Din afyonu, insanı silik, isyansız, yaşamasız kılarmış.Seadeti ebediyye kitabında peygamberin”ilim sahibi olan müslüman olur.Cahil olan, din düşmanlarına aldanır”diye bir sözü var.Evet din, kadere inanmak ve kanaat etmektir.Kader mevzuunu burada bahsetmiştim.Allahü teala çalışmayı emrediyor.Çalışanlar övülüyor.Nisa suresinin doksandördüncü ayetinde “Cihad edenler, çalışanlar, uğraşanlar, oturduğu yerde ibadet edip cihat etmiyenlerden daha üstündürler daha kıymetlidirler” buyuruyor. Yine peygamber “çalışıp kazananları Allah teala sever”demiş.Seadeti Ebediyye fihristinde kesb ve ticaret maddesi bulunup okunursa ve tarih gözden geçirilirse, İslamiyetin, çalışmak, kazanmak dini olduğu iyice anlaşılır.İslam peygamberi “iki günü bir derecede bulunan aldandı”diyerek, her gün ilerlemeyi, yükselmeyi tavsiye etmiş.Yine “işlerinizi yarına bırakmayınız.sonra yok olursunuz” ve “yabancı dil öğrenin.Düşmanın şerrinden böylece kurtulursunuz!”buyuruyor.6.Müslüman medeniyetlerde, maddiyata,materyalist felsefeye hucum edilmekte imiş.Eskiden din düşmanları, tasavvuf büyüklerinin kıymetli sözlerinden bir kaçını ezberleyip,manalarını anlamadan, bunları ulu orta yazar, söyler, tarikatçılık yapar, gençleri tuzaklarına düşürürlermiş. Şimdi de, İslam düşmanları, batılı fen, fikir adamlarının sözlerinden birkaçını ezberleyip, palto tutarak, kadeh doldurarak, çanak yalayarak bir etiket alıyor, bir köşe kapıyorlar.Kendilerine ilim adamı pozu vererek ezberledikleri kelimeler içinde, İslam düşmanlığı kusuyorlar.Adlarına fen yobazı deniliyor.Bu kadar uzun yazının arasına bir fıkra sıkıştıralım.Vaktiyle bu fen yobazlarından biri eline geçirdiği etiket sayesinde kendine bir koltuk bulmuş.Ama adam bakmış ki sözüm dinlenmiyor.Toplamış köylüyü ve din adamlarını.Bir ara din adamlarını işaret ederek,”Avrupa görmiyen eşektir” demiş.Müftü efendinin sabrı tükenerek:” peder-i aliniz Avrupaya teşrif ettiler mi beyefendi?” demiş.Kaba bir sesle tenezzülen “hayır” cevabı lütfeyleyince, müftü efendi, “O halde zat-i aliniz de eşek oğlu eşeksiniz” demiş.(düşünülmeli ve gülünmeli.Gereklilik kipinde zaten)7.İktisadi çöküntülere sebep olanlar, dinin afyon etkisini gösteren bir kaderci lokmaya, bir hırkaya rızayı telkin eden sözlerden istifade etmişler.Medeniyet, daha fazla iktisadi rahat istemek, bunun için uğraşmak demektir.Din ise, kadere rıza, ahiret ve maneviyat telkinleri ile toplumun kalkınma hareketlerini kırmış,uyutmuş.Yukarıda bildirdiğim çanak yalayıcılığının canlı bir örneği daha! Öyle bir yalan ki, otuz sene içinde üç kıtaya yayılmış ve zamanın en büyük iki imparatorluğu olan İran ve Roma ordularını yere sermiş, güzel ahlakı ile her milletin gönlünü kazanmış olan İslamın mücahitleri afyonlu, miskin, uyuşuk hastalarmış.İslam dini çalışmayı, ilerlemeyi emretmekte, kazanıp fakirlere yardım edenlere cenneti müjdelemektedir.Yukarıdaki iftiraları savunan kimse, Avrupalıların, Amerikalıların hayretten parmaklarını ısırdığı İslamın sanat eserlerini ve müslümanların ilimdeki ve teknikteki başarılarını öven yazılarını görselerdi, belki böyle düşünmezlerdi.Belki diyorum.Çünki haya duygusunu taşımakta bir fazilettir.Faziletsiz kimseden, sıkılmak beklemek yersiz bir istek olur.Kanaat demek, bir hırkaya razı olup tenbel oturmak demek değildir.Müslümanlar asla böyle değildir.Avrupaya medeniyeti İslamiyet getirdi.Çünki İslamiyet, iktisadi refahı sağlayan yolları göstermektedir, buna kavuşmak için çalışmayı istemektedir.”İnsanların en hayırlısı, en üstünü, insanlara daha faydalı olanıdır.İyiliklerin en iyisi sadaka vermektir.Sizin en hayırlınız, başkasından beklemeyip, çalışan, kazananınızdır” gibi hadisler bu iftiralara bindörtyüz sene evvel verilmiş bir cevaptır.8.Müşterek medeniyete erişmek çabalarını tarih içinde engelliyen, dinin emr edici kuvveti imiş.Devrimlerin amaçlarını engelliyen dinin emr edici otoritesini yok etmeli imiş.Fen yobazı, medeniyeti diline dolamakta, gençleri( benim neslimi) bu efsunlu kelime ile uyuşturmaya çalışmaktadır.Büyük ve ağır sanayi kurup, elektronik makinalar ve atom gücü ile çalışan fabrikalar yapıp,(ileride bende bu fabrikalara hizmet edeceğim galiba.Başka yol var mı?) fuhşu, kadını eğlence vasıtası(televizyona bir göz atmak kafi) şekline sokmayı, döviz kaçakçılığı ile, yalan ve hile ile, vurgun ile patron olmayı, işçinin sırtından geçinerek, her çeşit hayvani arzulara kavuşmayı medeniyet sanmaktadır.İslama göre medeniyet ise; binalar, makinalar yaparak memleketleri kalkındırmak ve fenni ve her çeşit gelirleri, milletlerin hürriyetleri ( bu hürriyet batıdaki gibi bir amaç değil rabbin insanlara verdiği bir haktır) rahat ve huzur içinde yaşamaları için kullanmak demektir.(Bu gün kendilerini müslüman diye adlandıran devletlerin içinde bulunduğu buhran ise İslamdan değil tam tersi İslamdan uzaklaştıkları içindir.İslam devletiymiş.Hangi İslam, hangi devlet)Yirminci asırda, medeniyetin bu iki şartından yalnız biri vardı.Fen göz kamaştırıcı şekilde ilerlemekte ise de ekonomik ve teknik buluşlar, insanları köle yaparak zulum ve işkence için kullanılmaktaydı.Bu gün sanki çok mu farklı.İşte Irak, işte Filistin,işte tüm Ortadoğu.Kendi insanını sömürmekten usananlar şimdi güçsüz Ortadoğuyu sömürmekte.İngiliz fikir adamlarından Carlyle 1841 yılında yazdığı “Kahramanlar” kitabında, “peygamber olan kahraman” başlığı altında, Muhammedin(s.a.v) hayatını, ahlakını ve başarılarını övmektedir.Bir yerinde “oniki asır boyunca, yüzmilyonlarca insanı idare etmiş, doğuda, batıda medeni devletler kurulmasına sebep olmuş bir zat, Lutherin ve Volterin yazdığı gibi bir sahtekar olamaz.Aşağı bir kimse, hz.muhammedin başarılarına kavuşamaz.Ancak iman ve ahlak sahibi, olgun bir kimse, başkalarına iman verebilir.Muhammed insanları yükseltmek için doğmuştur.Böyle olmasaydı kimse ona uymazdı.Muhammedin sözleri doğrudur.Çünki yalancı olan bir ev dahi kuramaz”diyor.Carlyle zamanında, Avrupada doğru İslam kitapları yok gibiydi.Fakat o, keskin görüşü ile hıristiyanların ve din düşmanlarının yalanlarına aldanmadı.Tarihin hakikatlerini görebildi.Bu gün İslam kitapları, Avrupa, Amerika dillerine bolbol çevrilmektedir.9.Din; acı çekmek, müsavatsızlıkları (eşitsizlikleri) benimsemek imiş.Bir cemiyette mevcut sınırları kalıplaştırmak imiş.Sınıf farklılıklarının azaltılması, istismarın önlenmesi için daha iyi bir hayata kavuşmayı önlermiş.Bu baskılar, cehennem korkusu ile yapılmış.Acı çekenler cennetle avutuluyormuş.Ferdlerin kişiliklerini öldürmek imiş.İslamiyet, müsavatsızlıkları benimsemeyi değil, müsavatsızlıkları yok etmeyi, adaleti emrediyor.Peygamber “Ben adil bir hükümdar zamanında geldim” diyerek kafirlerin adaletini bile övmektedir.Menavi ve Devlemi de yazılı olan bir hadisde ise”Cennete önce girenler, adil olan hakimler ve adil olan hükümet adamlarıdır”buyuruyor.Bu hadis, müsavatsızlığı, acı çekmeyi mi, yoksa yoksa acı çektirmemeyi ve müsavatı(eşitlik) mı teşvik ediyor? Zekat, sadaka, ödünç vermek vb. mefhumlar sınıf farklılıklarını kaldıran kavramlar değiller midir?10.Din iç ve dış istismarı sağlarmış.İstihsal(üretim) kuvvetleri, belirli ellerde toplanmış.Geniş kitle dünya saadetine layık görülmemiş.Ahiret inancı, acı ve sıkıntı doğurmuş.Medeniyet naıma yalnız iktisaddan, para kazanmaktan söz ediyorlar.( Akif bu manada medniyeti tek dişi kalmış canavara benzetiyor).Anlamıyorlar ki, kanaat, sinir hastalıklarını önliyen,geçimsizliği, düşmanlığı gideren, cemiyetlerin düzelmesini sağlıyan bir faktördür.”Çalışan kazanır,herkes yaptığını bulur”ayetleri ile Menavideki” Allah teala çalışmayan gençleri elbette sevmez”gibi hadisler çalıp ilerlemeyi mi, yoksa uyuşukluğu ve batının en ufak bir ilmi sözü sonrası apışıp kalmayı mı emrediyor? Müslümanların kurduğu Emevi, Abbasi, Gaznevi, Hind Timurları, Endülüs ve Osmanlı medeniyetleri çalışkanlığı mı, yoksa uyuşukluğu mu gösteriyor? Bir dervişin, bir lokma, bir hırka sözü onun hali için uygundur, güzeldir.Fakat bu söz, müslümanlık demek değildir.Ahirete inanmak, acı çekmeye değil, fertlerin, ailelerin ve cemiyetin düzenli, huızurlu olmasına sebeptir.Bu kadar şimdilik yeter deyip (sevilmese de yazıyı bir şiirle bitireyim.)Yumru yumru söyleniyor, sözleri hep, kelek gibi,Poz alıyor, pek de yaman, bağırıyor, gerçek gibi.Dinden hiç haberi yok, sanıyor ki, bilir pek çok,Kirli suda yem görünce atlıyor ördek gibi.Kötülüyor islamlığı, bilmiyor hiç insanlığı,Surette adem ise de, ses verir dümbelek gibi.Müslüman geçinenler şimdi geridir doğru,Şu kadar var ki, değildir bu, dinin mahzuru.(Müslümanlık) denilen ilahi ruh, arasak,(Müslümanız) geçinen, insanlardan, pek uzak.